Review: Hitman III

Review: Hitman 3 – Agent 47 verkeerde na de release van Hitman: Absolution in zwaar weer. Volgens de fans was de game veel te lineair en leunde het te veel op een ondermaats en te dramatisch verhaal. Reden genoeg voor de iconische huurmoordenaar om maar liefst vier jaar onder te duiken en ontwikkelaar IO Interactive de kans te geven om terug te gaan naar de essentie van de franchise. Dit resulteerde uiteindelijk in de reboot die simpelweg ‘Hitman’ heet en op episodische wijze content zou aanleveren. Deze aanpak wierp uiteindelijk zijn vruchten af en Agent 47 herrees als een feniks uit zijn as. De Deense studio besloot dit pad verder te bewandelen en eind 2018 verscheen Hitman II, die onder spelers en critici lof wist te oogsten. Nu, ruime 2 jaar later, brengt IOI de ‘World of Assassination’ trilogie tot een einde met Hitman III. Maar weet het laatste deel ook te overtuigen?

In nood leert men zijn vrienden kennen

Om die vraag te beantwoorden, beginnen we ten eerste met het verhaal (let op: deze alinea bevat Hitman II spoilers). Na de gebeurtenissen van Hitman II weten we dat de mysterieuze Shadow Client niemand anders is dan Lucas Grey, een oude bekende van Agent 47. Beide heren zijn namelijk klonen van het programma van Dr. Ort-Meyer om de perfecte huurmoordenaar te creëren voor de Illuminati-achtige groep Providence, en zij zijn natuurlijk niet blij met het leed dat hen vroeger is aangedaan. Samen met Diana Burnwood gaan Agent 47 en Grey op pad om Providence voorgoed te beëindigen, wat natuurlijk niet zonder slag of stoot zal gaan. Uiteraard bezoek je hierbij ook de nodige exotische locaties zoals Dubai, Chongqing en Berlijn.

We vallen maar meteen met de deur in huis: net zoals in de voorgaande delen is het hoofdverhaal met afstand de grote dissonant in Hitman III. De stilstaande beelden zijn weliswaar vervangen door normale cut-scènes – wat natuurlijk een stap vooruit is – maar onderaan de streep hebben we pannenkoeken gebakken die minder plat zijn dan het gros van de personages en het verhaal fungeert puur en alleen als een vehikel om je naar je volgende doelwit te loodsen. En dat is ook helemaal niet erg, Hitman moest het nooit hebben van het verhaal en dus zou het niet eerlijk zijn om dat nu ineens wel van Hitman III te verwachten. Toch moet gezegd worden dat het verhaal waarschijnlijk de laatste reden is om deze game te kopen.

Dial M for Murder

Die vlieger gaat echter niet op voor de verschillende locaties en de kleinere verhalen die zij herbergen, een aspect waar IO Interactive overduidelijk veel tijd en moeite in heeft gestoken. Iedere plek die je bezoekt heeft namelijk wel één of meerdere evenementen die je, zoals een goede huurmoordenaar betaamt, kunt uitpluizen om zo meer te weten te komen over je doelwit of zelfs een mogelijkheid bieden om de coup de grâce uit te delen. Zo bevindt Agent 47 zich op een gegeven moment op een landgoed in Dartmoor, Groot-Brittannië (wat duidelijk is geïnspireerd door het Bond-landgoed in Skyfall) voor het volgende doelwit: Alexa Carlisle, die haar eigen dood in scène heeft gezet en opvolgend een ‘begrafenis’ organiseert om kwaadwillenden op afstand te houden. Tegelijkertijd is er ook een privédetective ter plaatse om de moord van een ander persoon te onderzoeken.

Dit zet jou uiteindelijk voor de keuze om je bijvoorbeeld voor te doen als de privédetective om zo dichter bij je doelwit te komen, wat weer aftakt in een uitgebreid onderzoek waar je leden van de familie ondervraagt, aanwijzingen vindt op het landgoed en zo de puzzelstukjes krijgt om het mysterie op te lossen. Je kunt ook besluiten om te kijken hoe het nu zit met die begrafenis en of je de gebeurtenissen kunt manipuleren zodat die niet langer slechts voor de show is. Natuurlijk heb je ook de mogelijkheid om als een echte professional door het landgoed te sluipen en ongemerkt je contract af te ronden. Deze gebeurtenissen en mini-verhalen zorgen er voor dat de wereld echt lijkt te leven, ieder personage is daar met een reden en het is hoe jij je door deze evenementen navigeert of juist manipuleert, die bepalen of je missie een succes is of niet.

Dat is dan ook de modus operandi van Hitman III: dodelijke vrijheid en creativiteit. Ben je een echte Rambo en maakt het je niet uit of er onschuldige slachtoffers vallen? Pak je aanvalsgeweer erbij en maai erop los. Of ben jij juist de koude professional, die puur oog heeft voor het doelwit? Let dan op de camera’s en luister naar de gesprekken van de bewakers, die kleine hints geven over manieren waarop je een hinderlaag kunt opzetten. Dan is er nog de engel des doods, die koste noch moeite spaart om de wereld naar zijn hand te zetten om zo een ‘ongeluk’ te veroorzaken. Er zijn legio manieren om te werk te gaan en het mooie is: geen enkele manier is fout en elke manier heeft zo z’n consequenties. IO Interactive moedigt dit ook aan door de talloze wapens, ingangen, verstopplekjes, outfits, afleidingen en Challenges die ze verspreid hebben over de verschillende locaties. Hitman III is de belichaming van player agency en dit maakt de game echt een verademing om te spelen.

Piekfijn in orde

Al sinds Hitman: Absolution (toen nog onder de vleugel van Square Enix) gebruikt de studio hun eigen in-house Glacier engine, die zij vervolgens hebben doorontwikkeld en terugkeerde voor Hitman 2016. Ook voor Hitman III keert de Glacier engine terug. Voor terugkerende spelers zal het laatste deel dan op grafisch gebied weinig verrassingen met zich meebrengen. De technische basis van zowel Hitman 2016 als Hitman II was namelijk uitermate sterk en het is goed om te zien dat men voor de afsluitende game hierop voortborduurt. Hitman III ziet er immers nog steeds voortreffelijk uit en profileert zich vooral door zijn ‘cleane’ look, er komt geen film grain of chromatic aberration aan te pas die de beeldkwaliteit vervuilen. Los van een enkele grafische glitch – de texture van een wasmachine werd niet ingeladen – is de grafische presentatie op en top.

Met name de zogeheten ‘screen space reflections’ hebben een flinke update gekregen, wat er voor zorgt dat de neonlichten van Chongqing op realistische wijze van de grond afketsen. Ook de animaties hebben kleine verbeteringen gekregen, maar gelukkig zijn de (bijna stijve) bewegingen van Agent 47 intact gebleven, die zo karakteristiek zijn voor z’n sociopathische houding. De PlayStation 5 pompt zonder problemen een framerate van 60 frames per seconde op het beeld, in een resolutie van 4K. Op de PlayStation 4 heb je dan nog de keuze om de framerate te ontgrendelen en je hebt ook de mogelijkheid om te gaan voor een kwaliteit-optie of een framerate-optie. Bij de laatste zal de game de resolutie terugschroeven om zo een hogere framerate te behalen, wat samen met de ontgrendelde framerate voor een soepeler beeld moet zorgen. Kies je echter voor de kwaliteit-optie, dan zal de game rond een stabiele 30 frames per seconde blijven hangen. Er zijn dus meerdere configuraties mogelijk en het is maar net waar je voorkeur naar uitgaat.

Van begin tot eind, inclusief de verbeteringen

Voor de echte Hitman-fans is er nog meer heuglijk nieuws. Mocht je namelijk Hitman 2016 en Hitman II al bezitten, dan kun je in Hitman III alle levels en challenges van de eerdere delen opnieuw doorlopen – inclusief alle verbeteringen die aanwezig zijn in Hitman III – zoals de eerder genoemde geüpdatete screen space reflections. Dit maakt dat de levels ook qua look en feel aangepast zijn, wat weer een reden is om weer eens een stapje terug in de tijd te nemen. Tevens kun je de wapens en items die je vrijspeelt in Hitman III ook meenemen naar oudere levels, wat dus weer nieuwe, creatieve mogelijkheden opent om je contracten aan te pakken.

De Contracts-modus maakt ook weer zijn entree, die je in staat stelt om je eigen samenstelling aan doelwitten te creëren. Dit systeem is vrij uitgebreid, want je kunt niet alleen vaststellen wie het slachtoffer is, maar je kunt ook besluiten onder welke condities hij of zij aan zijn einde moet komen (bijvoorbeeld: je moet een bepaalde outfit dragen of een specifiek wapen gebruiken). Dit opent weer nieuwe deuren om de game te spelen en dat kan de speelduur aanzienlijk verlengen, afhankelijk van jouw fanatisme als koelbloedige huurmoordenaar. Het opbouwen van je ‘Mastery Track’ voor een locatie is ook niet langer gebonden aan enkel en alleen het afronden van Challenges, waardoor je dus simpeler je Mastery opbouwt en speciale zaken vrijspeelt, zoals de mogelijkheid om aan het begin van de missie een andere startlocatie te kiezen. Mocht je trouwens de eerdere delen niet bezitten, dan kun je die tijdelijk voor een zacht prijsje aanschaffen zodat je over het volledige en definitieve pakket beschikt.

Virtual lethality

Voor Hitman III heeft IO Interactive een VR-modus ontwikkeld. Dit is geen aparte mini-modus waar je bijvoorbeeld alleen met een sniper je doelwit moet neerhalen, maar een volledige VR-ervaring waarmee je de game van begin tot eind kunt spelen. In eerste instantie waren we enigszins sceptisch over deze modus en hadden we verwacht dat we hiervoor de Move controllers moesten gebruiken, zodat we door de levels konden ‘springen’ zoals we eerder zagen bij No Man’s Sky, maar dat bleek niet het geval. In plaats daarvan heeft men geopteerd voor de DualShock 4, een implementatie die meer lijkt op die van Resident Evil VII. Je beweegt met de linkerpook door de wereld en je kunt natuurlijk je hoofd gebruiken om rond te kijken. Met de rechterpook kun je dan nog wijzigen welke kant Agent 47 oploopt.

Dat maakt Hitman III in VR echter niet minder een fysieke ervaring. Door de motion sensors en gyroscopen in de controller beweeg je als het ware de ‘handen’ van Agent 47 en kun je zodoende verschillende acties uitvoeren zoals het openen van deuren, je doelwitten wurgen, vuurwapens vasthouden en vuren. Dit is een fijne hybride implementatie van de gewenning van de DualShock 4 en de fysieke immersie van de Move controllers. Elk facet van de ‘normale’ Hitman-ervaring is getransformeerd voor PlayStation VR en dit werkt werkelijk fantastisch. Je waant je echt in het lichaam van Agent 47 en er geeft weinig zoveel voldoening als het hoogstpersoonlijk aanleggen van een schot nadat je plan van A tot Z vlekkeloos is verlopen. Dat is gelukkig niet het enige goede nieuws, want IOI is teruggegaan naar de levels van Hitman 2016 en Hitman II en ook die zijn volledig in VR te spelen. Het was voor ons ook een verrassing, maar Hitman III is absoluut één van de toppers om in VR te spelen.