Review: Persona 5 Strikers

Review: Persona 5 Strikers – Het heeft even mogen duren, maar de dag is bijna daar: op 23 februari mag iedereen aan de slag met Persona 5 Strikers. Het feit dat wij nu al redelijk ruim voor deze datum jullie van een review kunnen voorzien, is wat ons betreft altijd een goede voorbode. Atlus heeft duidelijk vertrouwen in deze spin-off, die eigenlijk ook wel weer haast tot de hoofdserie gerekend mag worden qua storytelling. Het werd in onze preview eigenlijk al duidelijk, maar Persona 5 Strikers is een prima game. Maar je moet jezelf als fan van de Persona-franchise wel even afvragen of deze stijl van gameplay ook in jouw straatje past. Daarover lees je natuurlijk alles in deze review.

By all means, take our hearts

Joker en Morgana keren terug naar Tokio voor een reünie met de Phantom Thieves. Wat een simpel gezellig uitstapje voor in de zomervakantie had moeten zijn, wordt al gauw omgetoverd tot een groot mysterie dat alleen de Phantom Thieves kunnen op te lossen. Een mysterieuze app genaamd EMMA, die als doel heeft om mensen uit te nodigen voor exclusieve feestjes, blijkt een toegang te bieden naar zogenoemde “jails”, ofwel een kijkje in iemands ziel. Wanneer onze helden er lucht van krijgen dat de mensen in deze jails overrompeld worden door shadows en dus ook in het echte leven hier rare klachten aan overhouden, wordt het tijd om hier een stokje voor te steken.

Persona 5 Strikers is een direct vervolg op de oorspronkelijke Persona 5. We hoeven dus niet te rekenen op de terugkeer van personages die alleen in Persona 5 Royal waren bijgevoegd. Veelal krijgen we dezelfde speelwereld voorgeschoteld als in de normale Persona 5, maar hier zijn wel wat nieuwe locaties aan toegevoegd. Hoewel dit aspect al gauw als recycling aan zou kunnen voelen, is dit met Persona 5 Strikers toch niet het geval. De kaft mag dan wel behoorlijk wat overeenkomsten vertonen met Persona 5, de inhoud is toch hele andere koek.

Geen standaard Musou-game

De game heeft al diverse namen met zich meegekregen. Aangekondigd als zijnde Persona Warriors, in Japan uitgebracht als Persona 5 Scramble en bij ons in Europa is het dan toch Persona 5 Strikers geworden. Hoofdzakelijk is de game ontwikkeld door Omega Force, maar P-Studio heeft zich ook bezig gehouden met de ontwikkeling van deze game. Dat zien we aan alles terug. Hoewel de gameplay veel meer actiegeoriënteerd is dan wat we gewend zijn van de standaard Persona-serie, zien we toch nog genoeg elementen die aansluiten bij de JRPG-serie waar we zo dol op zijn.

Helaas zijn de opties niet zo uitgebreid als we gewend zijn. Je kan met diverse personages even wat tijd alleen nemen om te praten of activiteiten met hen te ondernemen, maar het is deze keer niet gebonden aan de zogenaamde links. Je krijgt dus geen speciale confidant krachten en ook zit een romance met een van de personages er deze keer niet in. Ergens vinden we dat best wel jammer, vooral omdat de consistentie met het reguliere Persona 5 zo niet gewaarborgd wordt. Was een personage voorheen nog tot over de oren verliefd op jou, in Persona 5 Strikers ben je weer gewoon een goede vriend.

Wat ons echter wel weer positief wist te verrassen, is de gameplay. Met de naam van Omega Force er opgeplakt hadden we immers wederom een musou verwacht, maar niks blijkt minder waar. Hoewel de gameplay voornamelijk hack & slash georiënteerd is, ligt dit meer in lijn met een actie-RPG in de stijl van bijvoorbeeld de latere Final Fantasy-delen. Niet onbelangrijk is dat Persona’s hier wel nog steeds een grote rol in spelen. Door te vechten krijg je experience points, die op hun beurt jouw Persona steeds wat sterker maken. In hart en nieren hebben we hier met een Persona game te maken, maar Persona 5 Strikers heeft toch een eigen, unieke identiteit.

Wanneer je in een van de jails bent ligt de focus nog altijd behoorlijk op secuur te werk gaan, iets wat we vanuit Persona 5 gewend zijn. Een vijand besluipen en de eerste klap uit kunnen delen werkt uiteraard in jouw voordeel en vice versa. De gameplaybeelden laten voornamelijk Joker zien, maar ook andere leden van de Phantom Thieves zijn speelbaar. Ieder personage heeft zo zijn voor- en nadelen. Waar Joker bijvoorbeeld snel kan handelen, is een ander personage wat trager en deelt deze harde klappen uit. De naam van dit personage houden we even stil in verband met spoilers, gezien deze en één andere zich later in het verhaal pas bij de Phantom Thieves voegen.

Geen PS5-titel, maar behoorlijk verzorgd

Het was ons al duidelijk dat Persona 5 Strikers geen aparte release voor de PlayStation 5 zou krijgen. Dat is niet zo gek, gezien de game al een jaar in de schappen ligt in Japan. Toch lijken de ontwikkelaars hun best gedaan te hebben om wel een soort van PS5 ervaring te creëren. Dit doet men door ons opties aan te bieden qua graphics. Het aparte hieraan is echter dat wij geen enkel verschil hebben gemerkt tussen de Quality en de Performance modus. Beide draaien namelijk op een soepele 60 fps op de PS5.

Op de PS4 Pro is dit hetzelfde, maar merk je wel degelijk een verschil tussen de twee modi. Bij Quality zal de game op een dynamische 4K resolutie draaien die een minimum van 1440p kent. Die geeft voorrang aan de resolutie van de game, ongeacht of deze zijn framerate van 60 fps vast kan houden. Bij Performance gaat de resolutie omlaag naar 1080p en heeft de stabiliteit van de 60 fps voorrang. Het verschil in beeldkwaliteit is tussen deze twee modi behoorlijk, dus je zal voor jezelf moeten bepalen of je de game in Quality modus met soms wat dips speelt of dat je echt die zekerheid wilt hebben van een stabiele 60 fps.

Grafisch is Persona 5 Strikers mooi, maar je merkt overduidelijk wel een downgrade vergeleken met de reguliere Persona 5. Maakt dat de game lelijk? Absoluut niet. De grafische stijl is gewoon gebleven zoals we gewend zijn, maar hier en daar zijn de textures wat omlaag gebracht. Dit om de soms tientallen vijanden op jouw scherm goed op het beeld te kunnen brengen én een stabiele framerate te kunnen waarborgen. We hebben al veel games van Omega Force gespeeld, maar Persona 5 Strikers is wel één van de mooiste tot op heden. Hoewel dat met de flair en stijl die we al kennen haast een no-brainer is.

Wat voor nieuws kunnen we nog vertellen over de audio behalve dat deze gewoon net als in Persona 5 van solide kwaliteit is. Veel bekende deuntjes maken uiteraard hun terugkeer, maar ook zijn er wat nieuwe tracks toegevoegd die minstens net zo aanstekelijk zijn als de oorspronkelijke muziek uit Persona 5. Ook de voice-acting is zoals het hoort. De stemacteurs van het origineel zijn gewoon weer van de partij voor zowel de Japanse als de Engelse stemmen. Niks geweldigs, maar precies wat we hadden verwacht. En dat is in dit geval gewoonweg prima. Why fix what isn’t broken?