Review: We Were Here Together

Review: We Were Here Together – De Nederlandse ontwikkelaar Total Mayhem Games liet ons in 2017 op pc al kennismaken met de gratis puzzelgame We Were Here. Velen, mezelf en collega Simon inclusief, hebben toen enorm genoten van die eerste game, maar nu is de tijd gekomen om ons te verdiepen in niet één, maar twee sequels die inmiddels verschenen zijn op de PS4. Eerder konden jullie hier onze review van We Were Here Too al vinden en vandaag vertellen we jullie meer over het huidige slotstuk van de trilogie: We Were Here Together.

Samen, maar ook apart

We Were Here Together volgt in grote lijnen het concept van zijn voorgangers: twee spelers leggen een individuele tocht af, waarbij ze puzzels moeten oplossen. De ene speler moet info doorgeven aan de ander, waardoor je na goed teamwork de oplossing van de puzzel kan vinden. Aangezien jullie beiden van elkaar gescheiden zijn, moet je beroep doen op je trouwe walkie talkie om zo info door te spelen naar de ander. We Were Here Together experimenteert echter wat met dit concept, want sommige gebieden betreed je bijvoorbeeld juist met z’n tweetjes samen. Hierdoor kun je elkaar zien, maar door de opbouw zul je nog wel apart van elkaar bepaalde acties moeten verrichten ter oplossing van de puzzels. Het is wat betreft een nieuwe stap en vormt enige afwisseling na de vorige games.

We Were Here Together verschilt ook van zijn voorgangers op verhaalkundig gebied. Waar de eerdere games bijna geen verhaal hadden, probeert deze derde game je wel degelijk een meer uitgebreide achtergrond bij je tocht aan te bieden. Verwacht hier echter geen al te diepgaand plot vol wendingen, maar wel een mysterieus geheel dat prima bij de puzzels past en waar we verder niet over zullen uitweiden omwille van de ervaring. Je krijgt bovendien enkel het volledige plaatje wanneer je de game vanuit beide standpunten speelt, want de ene speler krijgt andere scènes te zien dan de ander. Dit zorgt ervoor dat je de game direct een tweede maal wil doorlopen om het gehele verhaal te begrijpen.

Uitgebreid puzzelen

We Were Here Together is de grootste en meest diepgaande game van de drie uit deze serie. De puzzels zijn niet alleen wat groter, ze zijn ook wat ingewikkelder. Daar waar de vorige games voornamelijk werken met puzzels waarbij de ene persoon iets oplost en de andere hierover instructies geeft, vind je in deze derde game ook puzzels terug die meer coöperatie vereisen. Dit wil zeggen dat er onderling meer interactie is waarbij voorwerpen heen en weer gestuurd moeten worden. Dit levert het gevoel op dat je meer samen echt naar een doel werkt in plaats van dat de ene speler de ander doet begeleiden, wat in de vorige games meer de boventoon voerde. Je zal je hierdoor wat minder geïsoleerd voelen – wat een pluspunt was in de vorige games -, maar dit maakt wel dat het leuker is om samen de puzzels op te lossen. Let wel, ook in deze game is het enkel mogelijk om online te spelen, want er is geen couch coöp. Aangezien je moet communiceren via een walkie talkie zet men de lijn van voorheen voort, waarbij het advies is om in-game te communiceren met het oog op de immersie omtrent het om-en-om praten via de walkie-talkie.

In We Were Here Too lag de nadruk nogal op de puzzels met een tijdsdruk. Deze keer is dit minder frequent aanwezig, wat we toch wel kunnen appreciëren. Je zal nu vaker wat langer bezig zijn met het oplossen van een puzzel, maar daar krijg je ook gewoon de tijd voor. Dit wil echter niet zeggen dat deze game gemakkelijker is. De puzzels vereisen nog steeds goede communicatie en coöperatie om het gezamenlijke doel te voltooien. Goed beschrijven wat je rondom je ziet, zal je hierbij helpen en dat versterkt de beleving. In vergelijking met de eerdere twee delen moeten we ook opmerken dat deze game de beste puzzels bevat omdat ze groter van omvang zijn en waarbij je allebei echt qua gameplay effectief bijdraagt in het oplossen ervan. Dit in plaats van dat de een meer een ondersteunende rol speelt.

Trial & error

Het grootste minpunt dat we ditmaal moeten vermelden, is dat het soms bij de start van een puzzel uitermate onduidelijk kan zijn wat er precies van je verwacht wordt. Nu is dat natuurlijk enige vorm van uitdaging, maar als een bepaald element dermate onduidelijk of verstopt is, verzandt de game al snel in trial & error en dat levert niet het boogde doel van samenwerken op. Dit omdat de ene speler zich dan een ongeluk zoekt terwijl de ander maar zit te wachten. Het gevolg is ook dat je dan maar wat gaat proberen om te zien wat werkt in plaats van logisch nadenken om tot een antwoord te komen.

De meeste puzzels zijn echter een plezier om te doorlopen en we hebben na het voltooien van de game dan ook geen seconde gewacht om aan onze tweede playthrough te beginnen. Het puzzelen en de besturing gaat namelijk allemaal vlot. Grafisch heeft de game ook een sprong vooruit gemaakt ten opzichte van We Were Here Too, maar verwacht geen bijzonderheden. De game kent een resolutie van 1080p op een framerate van 30 fps die netjes stabiel is. Tot slot liepen we eenmalig tegen een bug aan, waarbij het juiste antwoord de kluis niet opende terwijl dat wel de bedoeling was. Door heel de puzzel af te breken en deze opnieuw vanaf nul te doorlopen hebben we het probleem verholpen. Ietwat vervelend, maar het kwam gelukkig slechts eenmaal voor.