Review: It Takes Two

Review: It Takes Two – Hazelight heeft zich als ontwikkelaar met Brothers: A Tale of Two Sons en A Way Out bewezen dat ze goede verhalende coöperatieve games kunnen maken. De twee titels waren totaal verschillend van elkaar en allebei de moeite waard. Met dat in het achterhoofd keken we reikhalzend uit naar It Takes Two, die voortborduurt op de coöperatieve formule. Ook deze game kent weer een compleet andere insteek, want ditmaal draait het om de relatie tussen man en vrouw. Een onderwerp dat zich prima leent voor een game, want It Takes Two is een ongelofelijk vermakelijke en creatieve titel, die nog maar eens aantoont dat Hazelight tot de top van kleinere ontwikkelaars behoort. Als je van coöperatieve games houdt, dan is dit simpelweg verplichte kost!

Op pad met Cody & May

In It Takes Two maak je kennis met Cody, May en Rose. Een gezin waarin het al geruime tijd rommelt tussen de ouders Cody en May met als gevolg dat ze besluiten te gaan scheiden. Hun jonge dochter Rose vindt dit vreselijk en voelde al enige tijd dat het niet lekker liep. Daarom heeft ze een bijzonder boek van ene Dr. Hakim weten te bemachtigen, dat ze aan haar ouders wil geven. Voor het zover is, gebeurt er echter iets bijzonders en dat is dat de tranen van een huilende Rose op de poppen die haar ouders moeten voorstellen landen, wat ervoor zorgt dat Cody & May hun eigen lichaam verlaten en als pop tot leven komen. Zonder dat Rose het doorheeft, zitten haar ouders gevangen in de lichamen van de poppen en daar willen ze maar wat graag uit ontsnappen, al gaat dat niet zomaar.

Cody zit door deze bijzondere gebeurtenis in een poppetje van klei en May is een poppetje van hout geworden. Beiden zijn hooguit 10 centimeter groot. Met als doel terug te veranderen naar hun normale zelf moeten ze op weg en dat is ook waar Dr. Hakim als levend boek om de hoek komt kijken, die ze op pad stuurt. Hij laat ze niet zomaar hun normale zelf worden; nee, ze moeten verschillende hoofdstukken uit het boek doorlopen, met als doel dat ze elkaar beter leren begrijpen en dat gebaseerd op verschillende primaire punten. Dit mag je zelf ontdekken, want vanaf hier doen we niets meer over het verhaal uit de doeken. Wat we je wel kunnen vertellen, is dat je op reis gaat door het huis en de tuin, en daarin word je geconfronteerd met ontzettend veel leuke elementen.

Samenwerken is een must

Net zoals A Way Out is ook It Takes Two een titel die je niet alleen kunt spelen. De game is grotendeels van de tijd in split-screen, waardoor je altijd bij elkaar kunt kijken en met enige regelmaat zullen beide personages een ander pad moeten nemen om zo bepaalde acties te kunnen verrichten, zodat ze gezamenlijk verder kunnen komen. Dit is erg vergelijkbaar met wat we van A Way Out kennen, waarin dit concept op gelijke wijze werd toegepast. Dat is overigens de enige overeenkomst, want waar de vorige titel van Hazelight voor een third-person actiegame is gegaan, is It Takes Two een rasechte platformer, die vrijwel alle vakjes qua elementen die in dit type games thuishoort afvinkt.

Het grote verschil tegenover genregenoten is echter dat de samenwerking hier altijd de boventoon voert. Zonder die samenwerking kom je nergens en dat hangt in It Takes Two telkens samen met de elementen die je ter beschikking krijgt. De mogelijkheden die je als duo krijgt, variëren namelijk per level. Zo krijg je vrij snel na de start als Cody de beschikking over spijkers die je kunt afvuren. May daarentegen krijgt de kop van een hamer en zij dient dan aan de afgevuurde spijkers te gaan slingeren, om zo bepaalde stukken in een level te overbruggen. Een creatief stukje gameplay, maar na wat levels verdwijnt die mogelijkheid om plaats te maken voor andere elementen.

We willen je heel graag meer vertellen over wat de game je in dat kader nog meer presenteert, maar met het oog op het verrassingseffect laten we dat achterwege. Wat we wel kunnen en willen zeggen is dat de game veelal verrassend uit de hoek komt en dat met een knipoog naar andere games. De locaties die je bezoekt zijn alledaags, maar door het perspectief dat aangenomen wordt – je bent immers erg klein – verandert de hele dimensie van het avontuur en dat is waar de creativiteit van Hazelight in uitblinkt. Je kunt het zo gek niet bedenken of het komt voorbij en alles past in een logische context bij elkaar, waardoor je continu benieuwd bent naar wat komen gaat. Wat hier nog extra aan bijdraagt, is de zowel uitgesproken als subtiele vorm van humor. Meermaals hebben we goed kunnen lachen om de dialogen, de personages en de situaties die we voor onze kiezen kregen.

Creativiteit op z’n best

De verschillende locaties en bijbehorende levels die je bezoekt in It Takes Two barsten van creatieve ideeën en dat gaat gepaard met heel veel verschillende gameplay elementen. Elk level heeft in bepaalde zin een eigen thema en dit kunnen zowel kleine als grootschalige levels zijn. Het gevolg is dat je terwijl je aan het platformen bent, continu met aanvullende gameplaymogelijkheden te maken hebt en dat is precies die onderscheidende factor waarmee It Takes Two de creativiteit naar een hoger plan tilt. Het sluit bovendien allemaal naadloos op elkaar aan en waar we A Way Out in verschillende opzichten al uniek en origineel noemden, doet de ontwikkelaar daar met It Takes Two nog een flinke schep bovenop.

Dat niet alleen in de gameplay, ook in visueel opzicht. De game ziet er namelijk prachtig uit op de PS4 in full HD, maar er is pas echt sprake van een schitterend schouwspel op de PlayStation 5 dankzij de 4K resolutie, waardoor het haarscherp oogt. In elk geval draait de game op een stabiele framerate van 60 fps, gezien we geen framedrops of andere performance issues hebben meegemaakt. Of je nu online of op de bank in coöp speelt, de game blijft over de gehele lijn een identieke presentatie bieden en dat is erg prettig. Dat komt het speelplezier immers ten goede. Bovendien is de game dermate afwisselend qua locaties, dat je keer op keer de tijd neemt om even te genieten van het grafische schouwspel dankzij de belichting, visuele effecten, animaties en meer.

Hazelight heeft elk level met zeer veel zorg voor detail vormgegeven, wat dankzij de aanwezigheid van vele attributen in de omgeving – die qua perspectief vele malen groter zijn – voor de juiste immersie zorgen. Die details dankzij de haarscherpe textures, aangevuld met interactieve objecten en een sublieme belichting zorgen voor een fantastische sfeerbeleving qua presentatie dat gecomplimenteerd wordt door zeer vloeiende animaties die het schouwspel afmaken. It Takes Two is niet per se de allermooiste game ooit, maar de artistieke stijl zorgt ervoor dat de algehele presentatie er fantastisch uitziet. Voeg daar nog een heerlijke soundtrack aan toe die bij momenten zelfs magisch aanvoelt en duidelijk is dat It Takes Two in elk opzicht zeer verzorgd is.

Samen spelen met een exemplaar

Is het perfectie wat Hazelight hier ons biedt? Nee, maar het komt wel dicht in de buurt. Van echt specifieke minpunten is geen sprake, daarom dat we het samenvatten onder schoonheidsfoutjes. Zo wil de audio sporadisch voor een seconde wegvallen, het auto aimen kan plots verspringen als je net goed gemikt hebt en er zijn zo hier en daar wat grafische glitches te bespeuren. Het is allemaal erg minimaal, dus geen enkele reden om de game te laten liggen. It Takes Two is in dat kader een technisch zeer goede game, gezien het qua performance optimaal functioneert en ook inhoudelijk hebben we er nauwelijks iets op aan te merken. En dan te bedenken dat deze titel voor een budgetprijs (€39,99) in de (digitale) winkels komt te liggen.

Dat met dezelfde filosofie als A Way Out en dat is dat een exemplaar aanschaffen voldoende is om met twee man van de game te kunnen genieten. Dit kan zowel lokaal als online, zoals al aangehaald en op het moment dat je online speelt kan de andere speler de game kosteloos downloaden. Spelen is dan enkel mogelijk op basis van uitnodiging door de speler die de game heeft en met de automatische ‘Friend Pass’ zit je goed. Kortom, wil je samen met een vriend of vriendin It Takes Two spelen? Dan is de game eenmaal aanschaffen voldoende. Een concept dat men introduceerde met A Way Out en dat op identieke wijze toepast in It Takes Two; erg schappelijk gezien de kwaliteit en de duur van de game, laat staan het vermaak dat het brengt!