Gespeeld | Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin – Soulslikes zijn helemaal hip. FromSoftware pionierde het genre met Demon’s Souls en na het grotere succes van Dark Souls springen er links en rechts soortgelijke games uit de grond. Team Ninja is misschien wel één van de meest succesvolle ‘copycats’ toen zij in 2017 de formule mengden met Japanse folklore en stukjes van Diablo in de vorm van NioH (en in 2020 weer met NioH 2). Beide games wisten zowel commercieel als onder critici successen te boeken en nu mag Team Ninja een poging wagen om hun stempel te drukken op een – in eerste instantie – verrassende franchise: Final Fantasy. Tijdens de E3 conferentie onthulde Square Enix namelijk Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin en kort daarna ging er zelfs al een demo live. We zijn met de exclusieve PS5-demo aan de slag gegaan en in dit artikel kun je onze eerste indrukken lezen.

‘We’re here to kill Chaos!’

Zowel NioH als NioH 2 hadden vrij serieuze verhalen. Zeker het origineel, wat naar verluidt gebaseerd is op een screenplay van wijlen regisseur Akira Kurosawa. Met de diepe wortels in Japanse mythologie en politiek was de premisse iets wat je kon bekoren óf het liefst zo snel mogelijk langs je heen liet gaan. We zijn ongeveer een klein uurtje bezig geweest met de demo van Stranger of Paradise, die (naar mijn smaak) in de laatste categorie valt. In Final Fantasy Origin speel je met Jack, die samen met zijn kompanen Ash en Jed de ‘Warriors of Light’ vormen. Het gemeenschap is op een queeste om ‘Chaos’ een nekslag te te geven – wie of wat dat ook mag zijn – en… dat is het eigenlijk wel zo’n beetje. Veel meer hebben wij niet kunnen distilleren uit deze demo.

Stranger of Paradise moet uiteindelijk een soort remake/hervertelling worden van Final Fantasy I (daarom ook de subtitel: Final Fantasy Origin). Hoewel een uurtje uiteraard niet lang genoeg is om er een definitieve uitspraak over te doen, is het wel duidelijk dat Team Ninja’s nieuwste qua toon vele malen duisterder is dan hun eerdere titels. Dat merk je niet alleen aan de personages die teksten uiten die bijna aan het hilarische grenzen – ‘Feel the pain!’ of ‘The darkness is so thick, I can taste it!’ – maar ook aan de stijl en het gebruik van kleuren. We moeten eigenlijk zeggen: het gebrek aan kleuren, want het level in de demo was uitermate grauw en donker. Het is duistere fantasy ten top met over-the-top anime kenmerken en dat is iets wat je moet liggen. Wat ons betreft neemt Final Fantasy Origin zichzelf dermate serieus dat de game qua toon ver uit de bocht vliegt.

Er ligt een sterke fundering

We houden de vergelijking met NioH nog even bij de hand, want zodra je de game opstart zul je merken dat Final Fantasy Origin veel gelijkenissen vertoont met zijn Team Ninja broertjes. Jack kan met een druk op de knop heel behendig aanvallen ontwijken en hij heeft uiteraard zelf een paar acties in huis om tikken uit te delen. Om de formule wat op te schudden introduceert Stranger of Paradise namelijk het Jobsysteem. Er zijn drie basis Jobs: Swordsman, Mage en Lancer. Je begint als Swordsman, die niks liever doet dan dicht op zijn vijanden zitten en om zich heen maait met een groot wapen. Later kun je aan de slag met de Mage, een krachtige tovenaar die kan kiezen uit meerdere spreuken zoals ‘Fira’ en ‘Watera’, termen die voor fans van Final Fantasy bekend zijn. Daarnaast heeft de Mage nog een klein wapen en eventueel een schild, zodat je tussen de magische kakofonie door nog wel schade kunt toedienen.

Ten slotte heb je nog de Lancer, die eigenlijk een mix is tussen de twee eerdergenoemde Jobs. Je kunt met de Lancer namelijk naast het zwaaien van je lans er ook voor kiezen om hem richting vijanden te keilen. Naarmate je gebruikmaakt van de Jobs verzamel je Job Points, waarmee je nieuwe vaardigheden kunt vrijspelen en later zelfs gespecialiseerde Jobs tot je beschikking krijgt. Tevens speelt je uitrusting een grote rol. Gaandeweg pik je uiteraard genoeg loot op, wat verschilt van andere wapens tot kleding die je aan kunt trekken. Sommige kledingstukken passen beter bij een bepaalde Job en bieden een sterkere aanval in ruil voor een wat zwakkere verdediging. Je kunt maximaal twee Jobs selecteren die je tijdens de gevechten met een druk op de knop kunt wisselen. Dit maakt de combat – zelfs in dat korte uurtje – al behoorlijk diepgaand en dynamisch. De vijanden zijn zelfs op ‘Normal’ niet mals en het feest werd afgesloten met een vrij pittige baas.

Op technisch gebied nog heel ruw

Stijl is één ding, maar we grijpen natuurlijk deze kans ook even aan om te kijken hoe de game op technisch vlak presteert. Er zijn twee grafische modi aanwezig in de systeeminstellingen: Resolution en Performance. Er is echter wel iets vreemds aan de hand, want beide opties lijken niet hoger dan op een resolutie van 1080p te renderen. Het enige verschil is dat de Resolution modus wel de UI in 4K resolutie toont. Het aanbieden van twee grafische opties is waarschijnlijk een voorsortering op de verdere ontwikkeling van de game, maar toch is het jammer dat we niet hebben kunnen zien hoe Stranger of Paradise op een hogere resolutie presteert. Ongeacht welke modus je kiest, mikt de game op een framerate van 60 frames per seconde.

We zeggen mikken, want op dit moment weet de game dat doel zeker niet te behalen. Op momenten hikt en stottert de game duidelijk, zeker op momenten dat er nieuwe assets ingeladen moeten worden. De platte en ongeïnspireerde textures weten het oog ook niet te verblijden en – zelfs op een toch wel lage resolutie – hadden we last van pop-in. Dit maakt het dat Stranger of Paradise er op momenten acceptabel uit ziet, maar net zo goed een minuutje later hondslelijk is. We willen op dit moment nog niet te streng oordelen, want het gaat hier duidelijk om een alpha versie van de game die nog lang niet klaar is, maar eerste indrukken zijn net zo belangrijk en op dit moment staat Stranger of Paradise op losse schroeven.

Voorlopige conclusie

Uiteindelijk hebben we de demo van Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin met een heel dubbel gevoel afgesloten. Er ligt namelijk een sterke basis voor wat uiteindelijk een prima game kan worden. De combat is, zoals we verwachten van Team Ninja, vlijmscherp, bliksemsnel en biedt tevens legio opties om je eigen speelstijl te hanteren. Het Jobsysteem maakt het mogelijk om on-the-fly tussen twee specialisaties te wisselen en zo tot destructieve combinaties te komen. Er is echter wel werk aan de winkel, want op technisch gebied weet Final Fantasy Origin nog niet te imponeren. Gelukkig heeft de Japanse studio nog ruim de tijd om aan deze punten te sleutelen, gezien Stranger of Paradise gepland staat voor een release in 2022. Stranger of Paradise speelt in principe als NioH, maar dan met een (erg scherp) Final Fantasy jasje. Die toon moet je net liggen, maar zelfs dan verwachten we dat het verhaal meer op je lachspieren zal werken. Voor nu is Team Ninja’s actiegame een ruwe diamant, die met wat werk nog wel eens heel mooi kan gaan glinsteren.