Review | Tales of Arise

Review | Tales of Arise – Tales is eindelijk terug! Na de release van Tales of Berseria bij ons in 2017, werd het immers erg stil in het departement van nieuwe Tales of games, waardoor er niets anders op zat dan wachten. De lange wachttijd wordt nu eindelijk beloond, want dit jaar viert de franchise zijn 25^e verjaardag en schenkt ons Tales of Arise om dat te vieren. Met veel toeters en bellen werd aangekondigd dat Arise een keerpunt zou worden voor de franchise, met allerlei herwerkte aspecten die de franchise zouden doen intreden in een nieuwe generatie. Dit zijn uiteraard grote woorden, dus waren wij erg benieuwd om te ontdekken of Bandai Namco deze ook waar kon maken. Wij doken in de fantasierijke wereld van Tales of Arise om daar een antwoord op te vinden.

Twee werelden, één groep

Al meer dan 300 jaar is er een conflict gaande tussen de planeten Dahna en Rena. Rena is een luxueuze planeet, waarvan de inwoners nou niet direct lief zijn geweest tegen de inwoners van Dahna. Als ware kolonisten kwamen ze aan op Dahna om vervolgens de macht te nemen en de bevolking onder hen te laten zweten en zwoegen als slaven. Dit vraagt uiteraard om een ware revolutie en hierin staat de competente krijger Alphen centraal. Alphen is een slaaf op Dahna met geheugenverlies en een vreemd masker dat zijn gezicht bedekt. Op een dag verandert zijn leven echter drastisch wanneer hij de mysterieuze Shionne van Rena ontmoet. Tot zijn verbazing is Shionne er niet om hem uit te buiten, maar wel om hem hulp te vragen bij haar queeste: de leiders van Rena uitschakelen.

Samen vertrekken jullie op een epische tocht die de verschillende regio’s van Dahna spant en uiteraard lopen jullie nog heel wat personages tegen het lijf: zo is er de tovenares Rinwell, de jonge knaap Law, de plichtsbewuste Kisara en het charismatische figuur Dohalim. Elk personage heeft zo zijn eigen motieven om deel te nemen aan de tocht en sommigen onder hen herbergen ook heel wat geheimen… Uiteraard zullen we hier niet over uitweiden, maar we kunnen je wel garanderen dat het verhaal werkelijk top is. De thematiek is dan misschien niet zo donker als voorganger Berseria, maar Arise schotelt ons wel een episch ‘red de wereld verhaal’ voor, met een hoop twists en memorabele momenten. Extra complimenten ook voor de cinematografie: de compositie van de scènes, de camerabewegingen en de algemene artistieke flair zijn meesterlijk en garanderen een spektakel op je scherm.

Ook de uitwerking van de personages is een pluspunt: de personages in je groep voelen ook daadwerkelijk aan als mensen van vlees en bloed en niet zozeer als kartonnen borden. Elk individu heeft zo een eigen kijk op de gebeurtenissen en vaak zorgt dit ook voor botsingen binnenin de groep. Tijdens je tochten merk je dan ook die spanningen op en je voelt als het ware de algemene sfeer erg goed aan. Cruciaal bij de ontwikkeling van de personages, staan de bekende ‘skits’, waar de franchise telkens gebruik van maakt. Dit zijn (meestal) optionele dialogen waarin personages met elkaar converseren over de meest recente gebeurtenissen. Deze geven je ook de kans om je beter in te leven in de psyche van de personages en zijn dan ook zeker aan te raden. Dit zijn niet altijd serieuze gesprekken, want er is zeker ook ruimte voor wat ouderwets geouwehoer onder vrienden.

Een epische strijd

Uiteraard kruis je onderweg het pad met een hele hoop vijanden, die jij vakkundig moet zien af te slachten. Bij dit aspect zie je duidelijk dat Arise een heuse evolutie heeft meegemaakt ten opzichte van zijn voorgangers, want het combat systeem is toegankelijker dan ooit en speelt heerlijk weg. Het algemene reilen en zeilen van de combat bespraken we al eerder in onze preview , maar nu we de volledige game gespeeld hebben, merkten we dat het systeem nog dieper gaat dan initieel verwacht. Waar eerdere Tales of games wat ‘overdonderend’ werkten met het introduceren van het combat systeem, kiest Arise voor een meer gestructureerde en vlottere aanpak, maar met dezelfde diepgang.

De verschillende vaardigheden, ‘artes’ genaamd, worden mondjesmaat aan je gegeven en vaak kan je zelf kiezen op welk moment je bepaalde artes leert. Naast de artes zijn er nog andere aanvallen: de in de preview besproken ‘boost attacks’ en ‘boost strikes’, waarbij je samen met je partyleden enkele spectaculaire aanvallen kan uitvoeren, worden ook op een duidelijke manier aan je uitgelegd. Daarnaast heeft elk personage een eigen speelstijl, die telkens uniek aanvoelt. Ieder personage heeft een ‘perk’ die telkens afgestemd is op het counteren van een bepaalde soort vijanden. Law kan, bijvoorbeeld, door schilden of armour breken of Shionne kan met haar geweer vliegende vijanden uit de lucht knallen. Het is dus aan jou om op de juiste momenten een boost strike van een specifiek personage in te zetten om zo maximale schade aan te richten. Elk personage heeft bovendien een eigen ‘skill panel’ waar je SP (Skill Points) kan inzetten om het personage te laten groeien met nieuwe artes of betere stats.

Gevechten werken met een lock-on systeem dat je manueel kan besturen, maar ook automatisch zal schakelen naar de meest dichtstbijzijnde vijand. Dit systeem wil echter soms wel eens tegenspartelen, want het schakelen tussen vijanden is soms niet helemaal accuraat, waardoor we meer dan eens als een malle in de lucht sloegen. Vaak is dit niet zo erg, maar grotere vijanden hebben wel meestal een zwakke plek op hun lichaam die kritieke schade aanbrengt en hierdoor mis je soms net die cruciale plek. Gelukkig ben je erg mobiel, mede dankzij de ontwijkfunctie, waardoor gevechten erg snel en vlot verlopen. Baasgevechten zijn bovendien epische spektakels, die voor een leuke uitdaging zorgen.

Sfeer en gezelligheid

Ook in de algemene presentatie maakt Arise een grote sprong vooruit. Elk gebied dat je betreedt bruist van de sfeer en ziet er simpelweg prachtig uit om naar te kijken… als alles is ingeladen tenminste. De PS5-versie die wij speelden heeft namelijk wel wat last van grafische pop-in, die toch wel een doorn in het oog is. Arise ondersteunt twee grafische modi: ‘Performance’ die je 1620p met een locked 60fps geeft en ‘Graphics’. Deze laatste ondersteunt 4K en mikt op 60fps, maar haalt dit doelwit echter amper. De framerate schommelt meestal rond de 50fps, wat tijdens chaotische gevechten wel eens vervelend kan zijn. De levendige kleuren spatten bovendien van je scherm en passen perfect bij de sfeer die elk dorp of elk natuurgebied wil weerspiegelen. Voeg daar nog eens een mooie, sfeervolle soundtrack aan toe en het plaatje is compleet!

Om je helemaal onder te dompelen in elk gebied, kan je ook gesprekjes aangaan met de locals en zo zijmissies oppikken. Deze zijn meestal niet bijster interessant (‘Help me, ik heb dringend vijf keer item X nodig!), maar sommige zijn wel lollig. Zijmissies geven je echter extra SP, dus ze zijn je tijd wel waard. Daarnaast is er nog een hoop extra content te beleven in de vorm van allerlei activiteiten: je kan vissen, je kan op zoek gaan naar verborgen uilen en je kan zelfs een boerderij onderhouden. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van alle activiteiten die je tussen het redden van de wereld door kan uitvoeren en dit zijn ook leuke toevoegingen die voor wat afwisseling zorgen.

Tijdens het doorlopen van gebieden of dungeons loont het bovendien om even af te wijken van het gelegde pad. Voor je het weet ontdek je misschien wel een schat aan het einde van een verborgen weggetje of ontdek je een hoop handige items in een afgesloten kamer. Door de levels heen ‘rushen’ is uiteraard ook een optie, maar dan mis je wel heel wat. Items die je vindt, kan je vervolgens verkopen of gebruiken om nieuwe wapens en uitrusting van te maken. Als je dit actief blijft doen, zie je je personages ook daadwerkelijk groeien door de loop van de game heen, waardoor je telkens grotere uitdagingen aan kan gaan.

Gereviewd op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.