Review | Nintendo Switch OLED – De Nintendo Switch is al een tijdje uit. Om precies te zijn kunnen Nintendo fans sinds 3 maart 2017 op de hybride console van het voormalige speelgoedbedrijf gamen. Nieuwe klassiekers als Super Mario Odyssey, The Legend of Zelda: Breath of the Wild en Fire Emblem: Three Houses, zijn slechts een selectie uit het brede aanbod voor de Switch console. Maar nu is het tijd om voor een frisse wind te gaan. Na de Nintendo Switch Lite, die zich puur focust op het portable aspect van de console, heeft nu de normale editie een verbeterde versie gekregen. De Switch OLED is een alternatief voor de bestaande Switch en biedt, zoals de naam al zegt, onder andere een verbeterd scherm. Tijd om een kijkje te nemen hoe de Nintendo Switch OLED in de praktijk tot zijn recht komt.

Geen Switch Pro, wel Switch Premium

Het is belangrijk om vast te stellen wat we voor handen hebben. We snappen dat men snakt naar een Switch console die meer kracht heeft, maar in dit geval is dat niet zo. Het is een vernieuwde versie van een bestaande console, net zoals dat vaker is gedaan met verschillende andere consoles: een upgrade niet intern qua kracht, maar een bestaand concept verfijnen. Een mooi voorbeeld van Nintendo zelf is bijvoorbeeld de 3DS die een 3DS XL versie kreeg. Dat is eigenlijk wat de Switch OLED ook is, een verfijning van hetgeen wat al op de markt is. Dat valt ook wel gelijk op bij de eerste aanraking met deze hybride console. De geminimaliseerde verpakking waar het in zit, toont als eerste de twee witte Joy-Cons met daaronder de OLED-versie van de Nintendo console. De eerste impressie is daarmee een feit.

Premium is het beste woord wat het gehele pakket weet te omschrijven. Bij de ‘normale’ versie van de Switch, zijn de randen rondom het scherm mat zwart, maar bij deze uitgave is dat glanzend zwart. De lijst om het OLED-scherm heen is tot het minimum beperkt, waardoor je een 7-inch scherm hebt in plaats van de 6,2” LCD, die de originele Switch heeft. Dit terwijl het formaat van de console hetzelfde is. Een flinke upgrade, hoewel het weinig lijkt, maar in de praktijk is dit een behoorlijk verschil tijdens het spelen in handheld vorm. Daarnaast zijn alle andere details ook subliem afgewerkt: de mini-jack poort, het slot voor game cards, de volumeknoppen en de powerknop. Ze hebben allemaal een redesign ondergaan wat bijdraagt aan het premium gevoel.

Het OLED-scherm laat je games schitteren

Het ‘main event’, om het zo maar te zeggen, is natuurlijk het OLED-scherm. Terwijl het scherm een stuk groter is geworden, lijdt de pixeldichtheid er niet onder en blijf je scherp beeld houden. De OLED-technologie weet wonderen te verrichten. Natuurlijk weet je eigenlijk wel wat je ervan kan verwachten, maar de praktijk doet ons leren dat het veel invloed heeft op de game ervaring tijdens handheld/tabletop gebruik. Zwart is eindelijk echt zwart en dit creëert voortreffelijke contrasten. De kleuren zijn meer uitgesproken en vooral bij de vele kleurrijke games van Nintendo is dit een match made in heaven. De felheid van het scherm is op papier misschien iets minder dan die van het LCD-scherm, maar juist door de combinatie van de goede contrasten lijkt het feller. De vele exclusieve Nintendo games spatten nu nog beter van je scherm af.

Het is logisch om zodoende vast te stellen dat de Switch OLED voornamelijk bedoeld is voor de handheld gamer die naast de thuisconsole belevenis een verbeterde en meer immersieve game ervaring wil hebben. Zo hebben we verschillende games getest, zoals The Legend of Zelda: Breath of the Wild, Mario Kart 8 en Astral Chains. Uiteraard ook Metroid Dread, die op dezelfde dag is uitgebracht als de Nintendo Switch OLED, die uitmuntend de charme en de waardige toevoeging van het OLED-scherm laat zien. Het scherm blaast simpel gezegd nieuw leven in de games en het is ook leuk om op deze manier je games wederom te ervaren op de Switch OLED. Hoewel het op papier een relatief klein verschil is ten opzichte van originele Switch, heeft dit nieuwe scherm in de praktijk wel degelijk een grote invloed op je speelervaring. Maar natuurlijk kan je de Switch OLED op meerdere manieren gebruiken dan alleen in de handheld modus. Het docking station is veranderd en ook de tabletop gamers zijn in dezen niet vergeten.

Flink aantal verbeteringen

Voor de thuisgebruikers voor de tv is er ook het nodige bij gekomen in deze premium versie van de Switch. Het docking station (hierna de ‘dock’) heeft ook een lichte upgrade gekregen wat de scherpe kantjes heeft doen polijsten tegenover de eerste versie van dit onderdeel. Letterlijk, want ditmaal zijn de randen rond afgewerkt, en ook de achterkant heeft een verandering ondergaan. De HDMI-poort, stroomaansluiting via USB-C en de twee USB-A poorten zitten er nog steeds op, met als toevoeging de ethernet poort voor bedraad internet. Ideaal voor een vaste thuisconsole set-up, dus ook hierin weer een vooruitgang. Ook heeft de klep aan de achterkant een andere design, waardoor je makkelijk je kabels kunt bewegen en naar links kunt buigen, in plaats van het wat onhandige rechtse design dat het origineel had.

Onze witte versie van de dock heeft ook een wat nettere afwerking dan het oude dock model. De originele versie voelt goedkoop en licht plastic aan, maar daar is nu verandering in gekomen. In het midden op de voorkant is het Switch logo erin gegraveerd en aan de binnenkant betreft het zwart glanzend plastic. De onderkant is volledig voorzien van rubber voor net dat beetje extra stevigheid voor als het ergens rondom je tv wordt geplaatst. Het oogt erg netjes en ook met de Switch OLED in de dock is het een mooi plaatje om te zien. De dock heeft samen met de Switch OLED uiteindelijk minimale aanpassingen gekregen, maar omdat het bij elkaar genomen toch een kleine lijst vormt, is het net voldoende om te kunnen spreken van een erg mooie en degelijke uitvoering van de console.

Interne reutemeteut

Voor de goede orde moeten we natuurlijk ook de specificaties even bespreken. Wat dit betreft weinig nieuws onder de zon: een Nvidia custom Tegra processor, een iets zwaardere console zonder Joy-Cons met 322 gram (origineel was 297 gram), Wi-Fi (IEEE 802.11) en Bluetooth 4.1, en uiteraard het 720p scherm en de 1080p output via de dock naar de tv. Daarnaast heeft de Switch een batterijduur van tussen de 4,5 tot 9 uur, afhankelijk van de games die je erop zult spelen. Het interne geheugen van 64GB is een mooie bijkomstigheid en verdubbeling tegenover de originele Switch. Dit is op zich voldoende, maar je kunt altijd overwegen dit uit te breiden met een MicroSD kaart. De MicroSD slot kun je ook dit keer onder de uitklapbare voet van de Switch OLED vinden. De voet is in dezen ook aan een heftige verandering onderworpen. Het is ditmaal hemelsbreed en niet langer de minimalistische en klungelige minivoet, zoals bij het origineel het geval is. De Switch OLED staat nu zeer stabiel door de veel bredere standaard.

De prijs is iets waar men wel over kan vallen. Voor rond de €359,- kan je al een Nintendo Switch OLED op de kop tikken en dat is eigenlijk een degelijk prijs. Maar we kunnen er niet omheen dat de interne componenten ongeveer 4 jaar oud zijn en dat de concurrentie voor een vergelijkbare prijs nieuwere hardware aanbiedt, maar dat is in deze discussie eigenlijk niet heel relevant. Voor €359,- heb je een premium versie van de Switch, die ook echt premium is en het is daarom logisch dat je er wat extra voor moet neerleggen. Je hebt natuurlijk altijd de mogelijkheid om de originele Switch in huis te halen die nu voor rond de €300,- te krijgen is. Dit verschil moet in acht genomen worden en dat lijkt de prijs van de Switch OLED prima te rechtvaardigen. Doordat er geen discrepantie is in performance, wordt de consument hier ook niet gedwongen om de Nintendo Switch OLED aan te schaffen.

Nintendo heeft aangegeven ook de speakers te hebben verbeterd. Hieromtrent zijn we in dubio. De speakers weten iets ‘groter’ geluid te produceren, maar het is er niet zuiverder op geworden. Zo zijn de speakers van de originele Switch iets crisper: de speakers weten vooral de hogere tonen mooi over te brengen, waardoor je kan spreken van vrij helder geluid. De Switch OLED legt de nadruk op een wat warmere geluidssignatuur, wat resulteert in minder details en daardoor kan het geluid soms een beetje muddy overkomen. Dat is toch wel jammer en een gemiste kans als je hier geen fan van bent. Hoewel je dit verschil pas echt goed kunt horen als je beide systemen naast elkaar legt, is het maar een klein punt van kritiek. Gezien het feit dat je er makkelijk een koptelefoon op kan aansluiten, het zij via mini-jack of Bluetooth, is het amper noemenswaardig.

Conclusie

De Nintendo Switch OLED is een verrassing. Het maakt meer indruk dan aanvankelijk gedacht en ook de kwaliteit is iets waar we zeer over te spreken zijn. Een premium uitvoering van een uiterst populaire console is in dit geval meer dan welkom. De afwerking van de gehele hybride console is tiptop in orde en in elke vorm van gebruik lijken de puntjes op de i te zitten. Vooral de witte uitvoering draagt nog eens extra bij aan dit totaalplaatje. De nieuwe hemelsbrede standaard is fijn voor de tabletop set-up, de vernieuwde dock lijkt meer doordacht te zijn qua design en de kleine aanpassingen omtrent de volume- en powerknop zijn op zijn plaats. Van de speakers hadden we meer verwacht en dat is eigenlijk de enige smet op het geheel. Het OLED-scherm is een schot in de roos, de kleuren en contrasten zijn erg goed en blazen nieuw leven in de vele Nintendo games. Het is dan ook een aanrader voor iedereen die een Nintendo Switch wil, om meteen voor de OLED-versie te gaan. De prijs is relatief fors te noemen, waar je wellicht even over na dient te denken, maar buiten dat om biedt de Nintendo Switch OLED je een uiterst verzorgde en premium editie van de handheld.

Pluspunten

  • Het OLED-scherm
  • Vernieuwde dock
  • Betere standaard
  • Premium gevoel
  • De 64GB interne ruimte
  • Prima accuduur
  • De beste versie van de Switch

Minpunten

  • Speakers konden iets beter

-