Review: Operation Flashpoint: Red River – De franchise Operation Flashpoint had een mooie start toen deze voor het eerst uitkwam. De game bracht veel vernieuwingen met zich mee, vooral op het tactische gebied in vuurgevechten. Na vorig jaar met Operation Flashpoint: Dragon Rising gekomen te zijn, heeft onlangs een nieuwe deel zijn opwachting gemaakt. Zal Operation Flashpoint: Red River het beter doen dan zijn voorgangers of is het weer allemaal meer van hetzelfde? Dat lees je natuurlijk in deze review!
NvdR: Aangezien het PlayStation Network offline is voor nog onbepaalde tijd, hebben we besloten niet langer te wachten met de Operation Flashpoint: Red River review. In deze review ontbreekt dan ook bespreking van het online gedeelte, onze excuses hiervoor.
De missie
Ditmaal ga je samen met de US Marines op zoek naar de terroristen in Tajikistan. Ze zijn vanauit Afghanistan gevlucht naar dit land en jij zit ze op de hielen met je squad van vier man en de rest van je peleton. In Tajikistan ben je leider van jouw Fireteam en met je drie metgezellen moet jij door dorpjes heen om de terroristen uit te schakelen.
Jij bent dus de nieuwe Fireteam Leader genaamd Kirby en word ondersteund door Soto, Taylor en Baletto. Deze drie mannen doen alles wat jij zegt en ieder heeft zijn eigen specialiteit: De scout met een sniper rifle, een rifleman, een auto-rifleman en een grenadier. Hiervan kan je elke missie optimaal gebruik van maken om zo de vijanden op gepaste wijze uit te schakelen en jij kiest natuurlijk de klasse die jou het beste ligt.
Red River neemt je vooral mee door het dorre landschap heen omgeven door bergen. Met jouw team moet je de orders uitvoeren die je weer doorkrijgt van jouw peletonleider. Dit verschilt in huizen doorzoeken, een centraal punt beschermen of bijvoorbeeld luchtaanvallen inroepen om de vijand van een afstand uit te schakelen.
Het verhaal in de game duurt echter niet al te lang. Na een paar uurtjes heb je de game wel uitgespeeld en dan kan je verder met de andere modi in de game zoals de co-op. Dit kan natuurlijk zowel online als offline en dit is best goed te doen. Het maakt de missies soms ook wat makkelijker als je met zijn tweeën speelt en dan gaat alles net iets sneller.
Verbeter de wereld, begin bij jezelf
Je kan je personage tussen de missies door verbeteren. Hier heb je een aantal eigenschappen die je kan verbeteren: sprint, endurance, battle readiness, assault rifle handling, assault rifle training en tactical awareness. Hoe meer je iets besteed aan een bepaalde eigenschap, hoe beter je kan handelen in sommige situaties.
Dit stukje zit goed in elkaar en je merkt het wel als je jezelf hebt verbeterd. Zo kan je bijvoorbeeld langer sprinten of je raakt de vijand sneller. Dit systeem is best wel goed uitgewerkt en dat is dan ook wel positief te noemen. Het voegt dan ook wel wat toe aan het realisme wat je gewend bent van Operation Flashpoint.
Gameplay
De mogelijkheden zijn zoals je gewend bent aardig uitgebreid. Je kan je mannetjes neerzetten waar jij wilt, bijvoorbeeld als ondersteuning op een afstand terwijl jij in je uppie of met één kameraad de aanval van dichtbij gaat opzoeken. Om dit te besturen is toch niet zo makkelijk met een controller in je handen.
Als je midden in een vuurgevecht zit en je wilt orders geven, kan het zijn dat het niet snel genoeg gaat en dan lig jij of één van je maten op de grond. Dit kan best frustrerend zijn, ondanks dat dit aspect toch wel een meerwaarde geeft aan de game waardoor Operation Flashpoint zo succesvol is geworden.
Het lijkt ook wel of het realisme deels is verdwenen met Red River. Het voelt niet meer zoals het altijd was en de vijanden zijn ook niet van het hoogste A.I.-gehalte. Het lijkt er ook op of jij altijd het doelwit bent en niet je teamgenotes. Gelukkig kan je altijd elkaars wonden verbinden om zo door te gaan met de strijd en ook jij kan de hulp inroepen als je op de grond ligt dood te bloeden.
Wat echter enorm irritant is zijn de enorme laadtijden die je soms voorgeschoteld krijgt. Een game heeft tegenwoordig niet meer van zulke laadtijden zoals Operation Flashpoint: Red River dat heeft en dat begint dan toch echt frustrerend te worden.
Graphics & Sound
Helaas vinden we Operation Flashpoint: Red River enorm tegenvallen met de graphics. De vijanden zien er niet uit, evenals de sfeerloze omgevingen en wat te denken van bombardementen. Als je een mortieraanval oproept op een paar huizen zie je alles wel gebeuren, totdat het bombardement zelf. Daarna zie je een grote stofwolk en de huizen blijven lekker vrolijk staan.
Ook als je in de omgeving iets kapot schiet, slaan ze de plank totaal mis. Objecten verdwijnen gewoon in plaats van dat een vaas of iets dergelijks uit elkaar spat. Van een realistische shooter hadden we toch wel iets meer verwacht in deze tijd.
Op zich zijn de geluiden best realistisch, maar alleen dat. De voice-acting is namelijk dramatisch te noemen. Het ligt niet aan de voice-acteurs, want die hebben hun uiterste best gedaan om er nog wat van te maken. Maar als je iemand stil ziet zitten en je hoort hem tekeer gaan, past dat totaal niet bij elkaar.
Conclusie
Al met al gooit Operation Flashpoint: Red River geen hoge ogen. De game zit tactisch goed in elkaar, maar meer ook niet. Zeker op grafisch gebied en qua geluid kan het tegenwoordig vele malen beter. Voor diegene die een First Person Shooter vol met actie even helemaal zat is, kan deze game een leuk tussendoortje zijn. Verder doet Codemasters er beter aan om een keertje geheel overnieuw aan deze franchise te werken die het opzich waard is, maar Operation Flashpoint: Red River is het in ieder geval niet.
Pluspunten
- Tactisch goed in elkaar
- Co-op modus
Minpunten
- Grafisch slecht
- A.I. van je teammates en vijanden
- Voice-acting past er totaal niet bij
Zelfs een 6 is te hoog voor deze game 😛
Nee eigenlijk niet, want deze game draait om het online gedeelte, want daar is de AI niet dom, daar speel je met mensen met vlees en bloed, het liefst met vrienden, en als je deze online doet is ie zeker een 8 waard.
@Poulske: Deze review is dan ook gebaseerd op het offline gedeelte zoals aangegeven in het begin !
Bagger review,
Duidelijk geen kaas gegeten van deze franchise.
Sorry daarvoor, ik dacht dat het bedoelde dat alleen het online gedeelte in de recensie ontbrak maar online gedeelte nog steeds meedeed in de puntentelling, ik heb weer eens niet goed gelezen 😛
ik vind hem toch eigenlijk wel een 7 waard. wat je zegt klopt wel, maar toch blijf je (ik in ieder geval) wel doorspelen.
ik kom nooit zo dicht bij de vijand in de buurt dat ik ze zie zeg maar 😀
verder wel een goeie review hoor william 🙂
@Anoniem:
Inderdaad, reviewer begint opeens over Ubi te lullen, matige review.
Het spel is grafisch niet erg mooi nee, maar als Black ops met zijn prehistorische engine voorbijkomt maakt dat niet uit hé?
zodra je deze game hebt, word die sws wel leuker 😉
btw, probeer maar is een review over deze game in elkaar te zetten..
Wut???
“evenals de sfeerloze omgevingen”
DUH!? volgens mij is het een oorlog in een woestijn gebied?
“Als je een mortieraanval oproept op een paar huizen zie je alles wel gebeuren, totdat het bombardement zelf.”
Graphics op PC op z’n hoogst en zie je het wel…heel makkelijk zelfs…
“Daarna zie je een grote stofwolk en de huizen blijven lekker vrolijk staan.”
En een “stofwolk” logisch na een mortier toch? en de explosie is ook gewoon te zien…en dit heeft NIETS te maken met de graphics….En waar je een mortier op gooit is meestal een gebied waar je niet langs komt, dus waarom moeite doen om zoiets te maken??