Special | Microtransacties 2.0? Een kijkje in de wereld van NFT’s – Je zal het de laatste tijd misschien wel vaker gehoord hebben: de term ‘NFT’. Ook op PlaySense hebben we de afgelopen weken een aantal berichten geplaatst over bedrijven en uitgevers die de intentie hebben uitgesproken om de mogelijkheden van NFT’s te onderzoeken. Ubisoft beet het spits af met het initiatief wat zij ‘Quartz’ noemen, maar ook Samsung, Square Enix en Konami willen de digitale goederen gaan ondersteunen danwel zelf uitgeven. Maar wat zijn NFT’s nou precies en hoe verhouden zij zich bijvoorbeeld met de microtransacties zoals wij die nu kennen, en wat voor verdere impact kan het hebben op de gamingindustrie? We hebben een aantal zaken uitgezocht en geprobeerd het op een laagdrempelige manier uit te leggen.

Non-fungible token

De afkorting NFT staat voor ‘non-fungible token’ (of letterlijk vertaald: non-vervangbaar bewijs). Het is een brokje data wat je kunt aanschaffen of mee kunt ruilen. Nu klinkt een ‘brokje data’ als iets heel breeds en dat is expres, want dit betekent dat een NFT in principe van alles kan zijn: een afbeelding, muziek, een video en in theorie zouden we zelfs dit artikel als een NFT kunnen aanbieden. Meer op games gericht zou je bijvoorbeeld kunnen denken aan in-game items zoals stukken kleding, wapens of digitale lappen grond. Maar waar zit dan precies de waarde? Je kunt immers uitermate simpel een willekeurige afbeelding of video opzoeken op Google of YouTube en opslaan op je lokale machine. Dat is waar het stukje eigendom om de hoek komt kijken.

Bij de aanschaf van een dergelijk digitaal goed wordt er namelijk op een blockchain een notitie gemaakt van de transactie en wie de nieuwe eigenaar is van de NFT. We willen niet al te diep op de details van blockchains ingaan, maar kort gezegd kun jij (en anderen) via een gedecentraliseerd netwerk bevestigen wie de eigenaar is van bijvoorbeeld de Nyan Cat GIF, die op 19 februari 2021 is verkocht voor 300 Ethereum; een cryptovaluta die op dat moment zo’n €1.617,- waard was. De populaire kat is dus voor zo’n €485.000,- over de digitale toonbank gegaan. Dus ja, je kunt in principe ‘gewoon’ blijven genieten van dergelijke content als muziek, films en afbeeldingen. Je kunt nog altijd naar het Louvre gaan om daar de Mona Lisa te aanschouwen (of een kopie aanschaffen in de cadeauwinkel), maar je bent niet de eigenaar. Het draait in wezen misschien wel meer om het bonnetje dan het daadwerkelijke goed wat men aanschaft.

De meerwaarde voor bedrijven, ontwikkelaars, uitgevers en artiesten

Maar hoe profiteren bedrijven – en dan met name ontwikkelaars en uitgevers – van dit concept? In keiharde knaken, natuurlijk. We halen als voorbeeld de eerdergenoemde propositie van Konami erbij. De Japanse uitgever heeft namelijk veertien stuks aan artwork ter ere van het 35-jarige bestaan van Castlevania ter veiling aangeboden en uiteraard zullen ze tijdens deze veiling (flink) wat centjes verdienen. Dat is echter niet alles, want in theorie zou Konami over elke opvolgende transactie (dus als een artwork van eigenaar wisselt) weer een vast bedrag of percentage kunnen overhouden, net zoals muzikanten royalties ontvangen als hun muziek gedraaid wordt op de radio of Spotify. Naarmate een NFT meer waarde krijgt door een hoge vraag, kunnen die bedragen dus fors oplopen.

Maar niet alleen de grote bedrijven kunnen hun brood verdienen via NFT’s. Ook voor kleinere en/of onafhankelijke artiesten kan het de moeite waard zijn om unieke stukken media te maken en die onder de digitale hamer te laten gaan. Popcultuur verspreidt zich immers meer én sneller dan ooit tevoren over het internet en daarom kan het dus lucratief zijn om dergelijke stukken (internet)geschiedenis te vereeuwigen en verkopen: wie weet wat het later waard is? Om een voorbeeld te schetsen: in 1967 betaalde je zo’n 4 dollar voor het album ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’ van The Beatles. Een combinatie van zeldzame uitgaves en natuurlijk de legendarische culturele erfenis van het album zelf heeft er echter voor gezorgd dat in 2013 datzelfde album voor bijna drie ton is geveild.

Microtransacties 2.0?

Goed, tot zover een introductie in de wereld van NFT’s. Tot nu toe hebben we het vooral gehad over goederen die zich buiten de werelden van games en interactieve media bevinden. Het is waarschijnlijk in onze industrie dat NFT’s het ‘beste’ tot hun recht komen, juist door hun interactieve aard. Het is niet gek dat je denkt aan zaken zoals unieke skins voor populaire multiplayergames als Fortnite, Rocket League en League of Legends. Ubisoft beet het spits af met de dienst Ubisoft Quartz, waarmee je zogeheten Digits kunt aanschaffen: in-game items voor de pc-versie van Ghost Recon: Breakpoint. S.T.A.L.K.E.R. 2-ontwikkelaar GSC Game World wilde zelfs een stapje verder gaan. Er zouden drie ‘Metahuman’ NFT’s onder de hamer gaan en de eigenaren worden vereeuwigd in de vorm van een NPC in de aankomende shooter. De studio besloot echter na kritiek de plannen te schrappen.

Zo zijn er nog wel meer invalshoeken te bedenken. Wat dacht je bijvoorbeeld van een appartement in GTA Online wat alleen van jou kan zijn? Het open source VR-platform Decentraland bereikte afgelopen november het nieuws door de verkoop van ‘parcels’: digitale stukken grond die volgebouwd gaan worden met virtuele modeshows en winkels. Bij de transactie was er 618.000 Mana gemoeid; destijds een waarde van iets meer dan €2.000.000,-. Het is niet ondenkbaar dat dergelijke praktijken straks ook in games de normaalste zaak van de wereld zijn en we steeds meer richting zogeheten ‘metaverses’ gaan: virtuele ruimtes waar men samenwerkt en speelt. Er zijn tevens al titels die geheel draaien om het concept van NFT’s, bijvoorbeeld Axie Infinity, waar je Pokémonachtige wezens kunt fokken, laten vechten en kunt doorverkopen.

Bovenstaande zijn slechts enkele voorbeelden van dingen die er reeds zijn of nog kunnen gebeuren. Interessanter is misschien nog wel welke rol content creators gaan spelen. Daarmee bedoelen we niet YouTubers en influencers, maar de mensen die sinds jaar en dag mods maken voor populaire games als The Elder Scrolls, Fallout, de originele DOOM en Minecraft. Zoals Yosuke Matsuda van Square Enix al eerder aangaf zijn er ook mensen die het plezier halen uit het maken van content zoals grafische verbeteringen of nieuwe questlines. NFT’s kunnen op die manier een beloning vormen. De vraag is hier natuurlijk wel in hoeverre uitgevers en ontwikkelaar dit gaan toelaten en zo ja, hoe ze dit dan eventueel gaan reguleren.

Kritieken

Uiteraard is er (terecht) op het moment meer dan genoeg kritiek op NFT’s, zoals dat wel vaker het geval is met nieuwe en opkomende technologieën. Ten eerste zijn er veel vragen over de energiekosten en de invloed op het klimaat. Hoe meer mensen en bedrijven in NFT’s stappen, hoe meer transacties er zijn en spreekwoordelijke boeken met bonnetjes er moeten worden bijgewerkt. Daarbij zijn NFT’s vanuit een nobel idee ontstaan: het beter beschermen van artiesten die hun media op het internet verkopen. Er zijn echter al gevallen van digitale kunstdieven die aan de haal zijn gegaan met andermans werk en deze als NFT hebben aangeboden en verkocht. Dan is er nog het dilemma als jij besluit een NFT te kopen, want wat koop je dan precies: alleen het recht om te zeggen dat jij de ‘eigenaar’ bent, of ook de auteursrechten?

Meer naar games kijkend zijn er andere punten om op te letten. Ten eerste de prijskaartjes. Er is al veel kritiek op normale microtransacties en de enorme bedragen die bedrijven ermee verdienen, maar hoe zal dat gaan als die transacties straks niet meer zo ‘micro’ zijn? Niet iedereen heeft namelijk de middelen om een virtuele auto ter waarde van €10.000,- aan te schaffen. In theorie zouden NFT’s wel een verbetering zijn ten opzichte van de huidige microtransacties, gezien je wel de mogelijkheid hebt om je gekochte product weer te verkopen. Desondanks kan het voor een enorme verdeeldheid zorgen tussen spelers die spelen voor de lol en spelers die er graag een zakcentje aan willen verdienen. Mochten NFT’s meer en meer een standaard onderdeel gaan worden van games, dan is het niet lastig om te bedenken welke spelers en features de voorkeur krijgen van ontwikkelaars en uitgevers.

Een ander punt stipten we hierboven al kort aan: wat als normale gamers zoals jij en ik de gereedschappen krijgen om mee te sleutelen aan een game en daar content voor te maken? Is de content die wij aanleveren dan van ons, of van de ontwikkelaar? En wat gaat men er tegen doen om te voorkomen dat mijn nieuwe map schaamteloos door iemand wordt gekopieerd, een paar zaken verandert en weer vrolijk aanbiedt als een ‘nieuwe’ NFT? Genoeg vraagstukken dus en het blijkt dat er een aantal bedrijven zich daar (voorlopig) ook niet aan willen branden. Zo heeft Valve al aangegeven dat zij games en software weren die gebruikmaken van dergelijke technologieën. Hoe dan ook, de recente ontwikkelingen omtrent NFT’s zijn vanuit een technologisch en innovatief oogpunt interessant om te volgen, hoewel er dus ook terechte bedenkingen zijn. Nu jullie (hopelijk) iets meer weten over NFT’s zijn we natuurlijk ook benieuwd naar jullie ideeën, verwachtingen en (tegen)argumenten.