Review | Nintendo Switch Sports

Review | Nintendo Switch Sports – Nintendo wist met de Wii een geheel nieuwe doelgroep aan te spreken. Dit kwam niet alleen door de Wii-Mote en Nunchuck, die voor een andere ervaring zorgde, maar ook door het spel Wii Sports. De combinatie van motion controlled controllers en de simpele sportspelen, zorgde ervoor dat mensen die nooit interesse toonden in games, dat nu wel deden. Nintendo wil dit trucje opnieuw uithalen, maar dan met de Nintendo Switch. De hybride handheld is al ongekend populair, maar het Japanse bedrijf wil dat ook non-gamers de hardware gaan kopen. Om dit opnieuw voor elkaar te krijgen komt nu Nintendo Switch Sports uit.

Kom in beweging

Net zoals Wii Sports is Nintendo Switch Sports alleen te spelen door middel van motion controls. Dit betekent dat je je fysiek moet inspannen om de verschillende sporten te spelen en dit kan alleen door de Joy-Cons van je Switch te halen en deze op verschillende manieren te bewegen. De game is hierdoor alleen in ‘docked’ en ‘Tabletop’ te spelen. Heb je een Switch Lite en speel je het liefst in handheld of met een normale controller, dan is deze game voor jou niet speelbaar. Belangrijk om in acht te houden dus. Je komt dan niet verder dan het titelscherm. Nintendo Switch Sports neemt in totaal zes sporten met zich mee: volleybal, badminton, tennis, voetbal, bowling en chanbara. Bowling was al populair in Wii Sports en is ook nu nog steeds heel erg leuk om te spelen. De intuïtieve besturing zorgt er voor dat echt iedereen direct met deze sport aan de slag kan en de Joy-Cons reageren zeer nauwkeurig op jouw bewegingen, waardoor elke worp anders is en de bal niet altijd doet wat jij voor ogen had. Een recept voor heel veel fun.

Populaire sporten

Aangezien tennis ook populair was in Wii Sports, heeft Nintendo een extra sport toegevoegd die van vrijwel dezelfde formule gebruikmaakt. In tennis zorgt de computer voor het bewegen van de speler en hoef jij je alleen maar druk te maken over de slagen die je maakt met je racket. Heel simpel, maar heel leuk om te doen. Hetzelfde principe wordt gebruikt in badminton, alleen speelt dit ietsje sneller. Hierdoor vallen deze twee sporten onder dezelfde noemer en dat voelt een beetje goedkoop aan. Wii Sports had dan maar vijf sporten in totaal, deze hadden wel allemaal totaal verschillende gameplay. Volleybal schotelt gelukkig wel wat anders voor en geeft je tevens wat beperkte bewegingsvrijheid. Dit zorgt voor een iets meer strategische lading, omdat je je speler soms goed moet zien te plaatsen. Het vraagt dus iets meer focus van de speler, maar is daarom niet minder leuk om te spelen.

Voetbal is veruit de meest leuke sport om te spelen. Dit komt omdat deze bezigheid geïnspireerd is door een andere game die heel erg goed scoort: Rocket League. Voetbal in Nintendo Switch Sports is exact hetzelfde, alleen beweeg je wat langzamer, omdat je geen voertuig bestuurt. Er is een grote bal en die moet je in het net van de tegenstander zien te krijgen. Doordat de bal is voorzien van een soort gewichtloze physics, moet je goed timen wanneer je het ronde voorwerp een schop wilt geven. Dit zorgt voor gameplay die bijna net zo verslavend is als diens inspiratiebron. Wat voetbal ook eruit laat springen is dat je volledige controle hebt over je speler, dus je bepaalt zelf waar je heen loopt. Zoals je al hebt kunnen lezen wordt dat bij de meeste sportonderdelen (semi)automatisch gedaan. Er komen dus wat meer skills bij kijken, het resulteert in een hele toffe ervaring.

Voetbal behuisd ook nog een ‘shoot out’-modus en hier moet je een beenband gebruiken, waarmee je het schoppen tegen een bal kunt simuleren. Deze modus is bij lange na niet zo verslavend als de voetbal-modus zelf. Het schieten van penalty’s verliest simpelweg snel zijn charme, doordat het repetitief wordt. Hetzelfde kan gezegd worden over chanbara, oftewel zwaardvechten. Hier kun je je tegenstander met horizontale, verticale of schuine bewegingen aanvallen en op dezelfde manier verdedigen. Het komt voornamelijk neer op het anticiperen op je tegenstander. Dat is aardig, maar door de weinige mogelijkheden heb je het op een gegeven moment wel gezien.

Veel voor weinig?

Nintendo Switch Sports heeft – buiten het wat mindere chanbara – in principe dezelfde aantrekkingskracht als dat Wii Sports had, alleen is er één groot verschil. De Switch-versie zit niet inbegrepen als je de hybride console van Nintendo koopt, maar er wordt € 49,99 voor de fysieke versie met beenband en €39,99 voor de digitale versie zonder beenband gevraagd. Voor deze prijzen mag je toch wel wat meer content verwachten dan wat de game nu met zich meebrengt. Zes sportonderdelen is niet echt veel en de modi zijn zeer gering. De adviesprijs is dan ook te hoog voor wat er nu wordt geboden, ook al is er absoluut veel (multiplayer) plezier te beleven aan de game. Als dit twee tientjes minder had gekost, dan was het een stuk schappelijker geweest.

Niet voor iedereen

Nintendo Switch Sports kan je in je eentje spelen, hierbij speel je de sporten dan los waarbij je de moeilijkheidsgraad van de tegenstanders kunt aanpassen. Wat je moet aansporen om de game in je eentje te blijven spelen, is het verbreken van je eigen records en dat gaat toch wel snel vervelen. Nintendo Switch Sports is dan ook niet aan te raden als je puur voor de singleplayer gaat. Het wordt een heel ander verhaal als je de multiplayer erbij betrekt. In deze modus is heel veel plezier te beleven. De twee sporten die sowieso het beste uit de bus komen, worden zelfs nog toffer. Met bowling speel je namelijk tegen 15 andere spelers in een toernooi-achtige wedstrijd, waarbij er per ronde een aantal spelers afvallen. Voetbal maakt het mogelijk om met een volledig team van vier menselijke spelers te spelen en dat zorgt voor pret, die wederom te vergelijken is met het eerder genoemde en zeer populaire Rocket League.

De andere vier sporten halen ook de competitieve kant in je naar boven, alleen blijft chanbara de zwakste schakel. Een ander zwakke schakel in de multiplayer is dat er geen cancel button is als er wordt gezocht naar online tegenstanders. Als er niet genoeg mensen online zijn die jouw uitgekozen sport willen spelen, is het mogelijk dat je een hele tijd moet wachten. Van online games ben je gewend dat er een knop aanwezig is tijdens het zoeken naar online spelers, die je te allen tijde terugstuurt naar het vorige menu, maar dat is niet het geval met Nintendo Switch Sports. Nu zal je het spel moeten afsluiten en opstarten. Om de multiplayer wat aantrekkelijker te maken kun je punten verdienen als je de verschillende sporten speelt. Met deze punten kun je verschillende items kopen voor je personage, zoals kleding en nieuwe sportartikelen. Dit is een leuke extra, omdat je zo je personage een geheel eigen uiterlijk kunt geven.

Het personage waarmee je speelt maak je zelf aan. Je hebt een vrij beperkt  aantal mogelijkheden om deze vorm te geven, maar zoals we al hebben aangegeven kan je extra items winnen met de multiplayer. Net als in Wii Sports is er voor een tekenfilm-achtige stijl gekozen, alleen wordt dit nu met wat meer realisme gemixt in plaats van het gebruik van Mii’s, zoals in Wii Sports. Een prima keuze, omdat je je nu wat meer verbonden voelt met je digitale ik. Wat ook goed uit de verf komt is de technische kant van het spel. Om motion controls goed te laten werken is er een stabiele framerate nodig en dat is wat Nintendo Switch Sports gelukkig ook doet met 60fps. Qua resolutie is er ook geen klagen, want ook hier wordt het maximale eruit gehaald, dus 1080p.