Hoewel de adviesprijs van games is gestegen, verliezen ze sneller dan ooit hun waarde en dat heeft de gamesindustrie voornamelijk aan zichzelf te danken. Vroeger waren games sowieso een stuk duurder. Als jong ventje moest ik voor Mario 64 maar liefst 169,- gulden bij de kassa aftikken. Een paar jaar later kostte Soul Reaver 2 mij 149,95 gulden op de PlayStation 2, een console waar ik ook nog eens 1149,- gulden voor moest ophoesten. Een nieuwe pc-game ging al snel voor 100,- gulden over de toonbank. Met zulke bedragen was de tweedehandsmarkt dan ook al snel gevonden en vooral de komst van Marktplaats bleek een waar godsgeschenk te zijn.

Dat had echter geen directe impact op de prijzen, die verder redelijk stabiel bleven. Met de lancering van Steam in 2003 kwam daar echter snel verandering in. Dankzij digitale distributie zaten er geen winkeliers meer tussen en konden de games scherper geprijsd worden. Door de jaren heen werden de grote uitverkoop acties op Steam heuse evenementen waarin je spotgoedkoop games kon aanschaffen. De markt speelde daar gretig op in, waardoor er snel een legioen discutabele websites opdoken, waar je voor een prikkie Steam codes van jouw favoriete games kon kopen. Je hoefde niet eens meer op de volgende grote Steam sale te wachten.

Het gevolg was dat de waarde van pc-games en zelfs de kortingen op Steam daalden. Multiplatform titels werden steeds vaker goedkoper uitgebracht op Steam, dan wat er voor hun console tegenhangers werd gevraagd en indien een prijs toch te hoog bleek, dan volgde er al snel een korting om dat te corrigeren. Als je over een degelijke game pc beschikte, was je alleen voor de exclusieve console games duurder uit. Een geduldige gamer had daar echter geen last van, want na een paar maandjes wachten kon je die titels vaak al voor de helft van de nieuwprijs op Marktplaats scoren. Nu begon de gamesindustrie het echter wel op te merken.

Het begon met de invoering van de Online Pass om multiplayer te kunnen spelen en zo een centje mee te pakken van de tweedehandsmarkt. Dat was gelukkig een kort leven beschoren en ook de DRM beperkingen van de Xbox One pakte verschrikkelijk slecht uit. Aangezien de tweedehandsmarkt niet kon worden ingedamd en de prijzen verhogen geen optie was dankzij het goedkopere multiplatform pc alternatief, moest er iets anders worden bedacht. Voortaan kwam de nadruk op pre-order bonussen, DLC, seizoenspassen, loot boxes en microtransacties te liggen. Het hek was van de dam en de gamesindustrie werd steeds gieriger en geldbeluster.

Ondertussen waren consoles steeds meer kleine pc’s geworden met ieder een eigen winkel, waar iedere dag wel een uitverkoop gaande lijkt te zijn. Digitale distributie is inmiddels ook hier de norm geworden en de verschillende abonnementen (Gold en Plus) hebben miljoenen abonnees. Daar zitten iedere maand meerdere games bij inbegrepen, wat vooral de markt voor kleinere games de nek omdraait. Waarom zou je die immers zelf kopen als ze uiteindelijk toch wel in een abonnement worden opgenomen of gratis door Epic wekelijks worden weggegeven? Alsof dat allemaal nog niet genoeg is kwam Microsoft ook nog eens met Game Pass aanzetten.

Dat is namelijk pas echt bijna gratis gamen. Op de pc heb je regelmatig acties dat je voor 1 euro een maand kunt spelen. De afgelopen jaren heb ik voor nog geen 10 euro bij elkaar talloze titels geprobeerd en zeker 15 top games uitgespeeld. Daarnaast hoefde ik ook geen Xbox Series X te kopen. Als je dat allemaal bij elkaar optelt, waarom zou ik de adviesprijs van 79,99 euro voor een exclusieve game van Sony betalen? Ik heb nu al genoeg te spelen en over 6 maanden koop ik die exclusieve titel wel voor de helft of minder van de adviesprijs. Zo kun je Horizon: Forbidden West nu al voor 30 euro op Marktplaats vinden en dat geldt voor de meeste games.

Dat brengt mij terug naar het begin. Zolang de gamesindustrie er alles aan doet om games sneller dan ooit hun waarde te laten verliezen, zal een hogere adviesprijs nooit houdbaar blijven, ongeacht of het gerechtvaardigd is of niet. Uiteindelijk zal dat de hoge budgetten voor triple A games steeds meer onder druk zetten, waardoor we nog meer geldbeluste praktijken zullen gaan krijgen of andere gevolgen gaan zien. Goedkoop gamen is mooi meegenomen, maar alles heeft een prijs, we weten alleen nu nog niet wat we daar uiteindelijk voor gaan betalen. Mee eens of heb je andere argumenten? Je kan het hieronder laten weten!