Review: The Darkness II – Bijna vijf jaar geleden, een paar maanden na de release van de PlayStation 3, werd een game genaamd The Darkness uitgegeven. Dankzij de game zijn brute en meedogenloze gamestijl werd deze game vrij goed ontvangen. Een goede reden natuurlijk om een vervolg te creëren, maar dit vervolg werd in de handen gedrukt bij een andere ontwikkelaar: Digital Extremes. De grote vraag is natuurlijk of dit de game ten goede is gedaan en of het dezelfde brute, donkere en zeer harde stijl door heeft weten te zetten. Of dat zo is, daar zal je in deze review achter gaan komen!

Jacky is back

Zodra we de singleplayer hadden opgestart, werd ons gevraagd of we nog een kleine samenvatting wilden hebben van de eerste game. Uiteraard klikten we op ja om nog even de gameplay van vijf jaar geleden opnieuw op ons netvlies te laten doordringen. Na het zien van een klein filmpje, begon de echte game. Het is netjes dat dit bij de game zit, het eerste deel is namelijk alweer echt heel lang geleden, een geheugenopfrisser is dus nooit mis.

De game speelt zich twee jaar na het eerste deel af en opnieuw stap je in de huid van maffiabaas Jacky Estecado. Je hebt jezelf afgezworen om nooit meer gebruik te maken van The Darkness, een speciale duistere kracht die binnenin Jacky Estecado zit verscholen. Van binnen is Jacky nog steeds een emotioneel wrak na het verliezen van zijn grote liefde Jenny en hierdoor gaat het uiteraard de verkeerde kant op. Jacky kan de verleiding niet weerstaan en begint toch zijn duistere krachten opnieuw te gebruiken. Tegelijkertijd met deze happers, beter bekend als The Darkness, kan je uiteraard ook weer gebruik maken van twee wapens, waardoor je vier verschillende elementen tegelijk kunt besturen.


Al gauw in de game wordt bekend gemaakt dat er iemand, Victor, achter The Darkness aan zit, om zo hier gigantische misbruik van te maken. Persoonlijk wil de hoofdpersonage graag van The Darkness af, maar naarmate het verhaallijn verder verloopt, wil je als speler eigenlijk wel bezit houden over The Darkness. Aan jou de taak dus om Victor af te stoppen zijn hordes aan vijanden.

Dit alles doe je vanuit jouw hoofdkwartier, een wolkenkrabber in het midden van New York City. Van hieruit stuur jij je mensen op pad en begin jij je missies, helaas heb je hier geen specifieke keuzes in te maken, alles is al chronologisch voor je uitgestippeld. Af en toe tijdens deze missies, kom je in een soort ziekenhuis terecht. Dit ziekenhuis is echt een gigantische mind-fuck en om te achterhalen waarom, zul je de game echt zelf moeten spelen, want anders verklappen we gewoon te veel.

Light up The Darkness

Zoals eerder gezegd is The Darkness II een game waarin je vaak hordes vijanden van je af moet slaan. Af en toe in de verhaallijn duik je een keer in de huid van je kleine compagnon, The Darkling. The Darkling heeft een zieke vorm van humor, maar daar houden wij natuurlijk van. Je moet niet raar staan op te kijken als hij over lijken heen pist of willekeurig ruften laat. Tevens gebruikt hij objecten uit de omgeving om zo de vijanden de harses in te meppen. Wanneer jij The Darkling bestuurt moet jij uit de buurt blijven van het licht en zo stiekem mogelijk vijanden executeren. Helaas gebeurd dit niet heel vaak en is het merendeels gewoon knallen op tegenstanders.

Net als The Darkling is het ook aan Jack de taak, wanneer The Darkness is geactiveerd, om uit de buurt van het licht te blijven. Zodra je te dicht bij het licht komt, zal je zicht verliezen en kan je geen gebruik maken van The Darkness. Je zult dan alles op moeten lossen met je wapens en schaarse ammunitie,  of je maakt gewoon de lampen kapot.

Door middel van The Darkness kan je je tegenstanders op brute wijze ombrengen en executions toepassen, maar in ons opzicht is het allemaal net iets minder dan het eerste deel. Zo is het dit deel allemaal ietsjes lichter en is de gameplay zelf ook een stuk minder ‘Dark’ dan het eerste deel. De gameplay is wat simpeler ingesteld, want waar je in het eerste deel hele auto’s kon oppakken en wegsmijten, blijft het nu enkel bij autodeuren afrukken om te gebruiken als schild of je tegenstander te doorboren. We willen niet zeggen dat de game niet bruut is, er zijn zeer zeker hele geweldige momenten waarvan je echt even met open mond staat te staren, maar dit gevoel hadden we nou eenmaal een stuk vaker in het eerste deel.

In de game is het ook mogelijk om The Darkness te upgraden. Regelmatig kom je in missies een soort zwarte kristallen tegen, waarmee jij nieuwe krachten kan kopen met welverdiende ‘Essence’. Deze krachten variëren van meer ammo tot aan nieuwe executies met The Darkness. Deze Essence verdien je door simpelweg je tegenstanders af te slachten.

Een ander punt in de game waar we niet zo erg over te spreken waren is de gameplay duur. Je bent in zo’n zes uur door de gehele singleplayer heen gestormd. The Darkness II is toch wel een game die het van zijn singleplayer moet hebben, dit is dus best weinig. Buiten de singleplayer om heb je nog wel Vendettas, dit is een co-op singleplayer mode die ook nog eens een extra zes uur aan de gameplay kan bijdragen.

Vendettas

Zoals net al even gemeld heeft de game ook een geheel eigen co-op sectie. Deze gaat onder de naam Vendettas en kan gespeeld worden met twee tot vier man. Hierin kan jij kiezen tussen vier personages, namelijk Jimmy Wilson (een Ier die gebruik maakt van zijn ‘Dark Axe’), Inugami (een Japanse zwaardvechter die gebruik maakt van zijn katana), Shoshanna (een echte femme fatalé die gebruik maakt van twee pistolen) en J.P. DuMond (dit is een soort medicijnman).

De co-op singleplayer is soortgelijk aan de normale verhaallijn, alleen speel je nu niet met Jacky. Als jij zin hebt om de gehele singleplayer nog een keer te spelen, kan je de gameplay duur opschroeven naar zo’n twaalf uur. In Vendettas zit ook nog een kleine multiplayer functie met wat objectives die je moet gaan oplossen, maar hier raak je vrij snel op uitgekeken aangezien het weer bestaat uit het omleggen van hordes tegenstanders.

Graphics

Wat ons gelijk opviel is dat de stijl waarin de game is gemaakt aardig te vergelijken is met die van Borderlands. Het speelt zich allemaal af in een 3D-wereld met hier en daar wat cartoon-achtige elementen. Bij Borderlands was het leuk uitgewerkt en we kunnen bij The Darkness II niet anders zeggen dan dat het er wel aardig uitziet.

Verder is er af en toe wel wat aan de hand met de natuurkundige krachten in de game. Het gebeurt wel eens dat wanneer een tegenstander wordt gespiest dat deze rare salto’s en andere capriolen uithaalt terwijl hij toch echt al dood is. We leven momenteel in 2012 en de game kan grafisch nog niet aan dit tijdperk tippen. Hier had in onze ogen nog wel wat extra aandacht aan besteed kunnen worden.

Sound

Over het geluid in de game zijn we wat meer te spreken, want wie houd er niet van het geschreeuw om genade vlak voor je iemands hoofd eraf bijt? Het openscheuren van lichaamsdelen om tenslotte de harten op te eten alsof het je laatste avondmaal is. Je zou bijna denken dat ze in het echt iemands hart hebben opengereten bij het toevoegen van de geluidseffecten.

Het geluid van de wapens is ook zoals we ze als geen ander kennen en hier hebben we ook geen verkeerd woord over te zeggen. De synchronisatie van de stemmen is ook prima dus wat ons betreft is het geluid in de game meer dan voldoende.

Conclusie

In onze ogen had The Darkness niet overgedragen moeten worden aan een nieuwe ontwikkelaar, want zo ging het donkere stijltje van het eerste deel verloren. De gameplay had wel iets minder eentonig mogen zijn en het grafisch vermogen van de game had nog wel wat extra aandacht kunnen krijgen. Daarentegen is de game nog steeds bruut en zit de verhaallijn top in elkaar met hier en daar wat humor en mind-fuck momenten. Het geluid van de game is zeer goed te noemen en al met al hebben we ons aardig vermaakt met deze game.

Pluspunten

    • IJzersterke verhaallijn
    • Meedogenloos gebruik maken van The Darkness
    • Zeer goed geluid

Minpunten

    • Verhaallijn is helaas maar zo’n zes uur
    • Niet de stijl behouden van het eerste deel
    • Eentonige gameplay
    • Niet zulke mooie graphics