Hands-on: Medal of Honor: Warfighter – In 2008 begon Electronic Arts met het produceren van nieuwe IP’s en dat is zowel de consument als EA goed bevallen. Echter heeft EA een immense bibliotheek en de laatste trend is oude games uit de kast pakken en rebooten. Zo zagen we SSX, Syndicate en Medal of Honor een dergelijke behandeling krijgen. Medal of Honor was in 2010 de game die de concurrentie met Call of Duty aan moest gaan, maar uiteindelijk was dat een niet echt geslaagde poging te noemen. Desondanks was de game succesvol genoeg, dus dit najaar komt er een nieuw deel. Medal of Honor: Warfighter.

Als Tier 1 Operators de gehele wereld over

Medal of Honor: Warfighter zal voortborduren op het concept uit het deel dat in 2010 verscheen. Als speler zul je weer deel uitmaken van het Tier 1 Operators team, welke in het diepst geheim ver achter vijandelijke linies gedropt worden om daar de nodige dingen te doen. Dit is vooral het overhoop schieten van terroristen en meer van dat gespuis en dat zal ook in dit deel weer aan de orde zijn. Echter is er een verschil met het eerste deel, want je zult nu veel meer variatie in omgevingen aantreffen.

Als teamlid zul je de gehele wereld over gestuurd worden om daar de klusjes voor de overheid te klaren en dat zal ongetwijfeld weer een aaneenschakeling worden van allerlei actievolle momenten. EA blijft keer op keer roepen dat ze zo natuurgetrouw mogelijk de game willen neerzetten, maar met een semi-achtbaanrit zal dat al snel naar het rijk der fabelen verwezen worden. Dat neemt niet weg dat de gameplay zelf niet interessant is, integendeel. De game zal qua singleplayer ongetwijfeld weer erg vet zijn en de missies die jij uitvoert zullen gebaseerd zijn op echte gebeurtenissen, dus dat brengt de realiteit wel enigszins naar voren.

Vette actie in de multiplayer

Wat de rode draad van het verhaal zal zijn is nog koffiedik kijken, want ondanks dat ik enkel met de game in de multiplayer gespeeld heb, heb ik de nodige vragen aan de ontwikkelaar voorgelegd, maar deze wilde er niet al te diep op ingaan. Wat we wel weten is dat leden van het Tier 1 team uit het vorige deel terugkeren en dat hun persoonlijke leven ook enige rol speelt. Verder is het afwachten, maar het zal ongetwijfeld goed komen en uiteindelijk draait het toch om vette actie en dat is iets wat we zelf hebben kunnen ervaren in de multiplayer.

De multiplayer hebben we een minuut of twintig kunnen spelen en wat opviel was dat de grafische kwaliteit er aanzienlijk op vooruit is gegaan. Dat is overigens niet geheel verwonderlijk, want de game maakt gebruik van de Frostbite 2 engine. Inderdaad, degene die ook voor Battlefield 3 gebruikt werd. Deze engine maakt het ook mogelijk om forse destructie te tonen tijdens het spelen en ook dat zag er redelijk indrukwekkend uit. Maar goed, dergelijke aspecten kent iedereen nu wel, dus op zich is dat verder niet heel veel nieuws onder de zon.

Een volwaardig knalfestijn

De multiplayer die we speelden was een volwaardig knalfestijn, zoals je dat zou verwachten. Twee teams werden tegenover elkaar geplaatst met als doel een drietal vlaggen in eigen kleuren zien te veranderen. Qua gameplay is dat verder niet heel bijzonder, maar de ontwikkelaar zal wel de nodige eigen input in traditionele modi verwerken en dat speelt onder andere met de teams van over de gehele wereld. Dan hebben we het niet over teams van daadwerkelijke spelers, maar de speciale eenheden per land.

De game bevat een twaalftal verschillende groeperingen, dit zijn zoal: Seals, SAS, Mossad, GROM, FSB en meer. Deze hebben allen hun eigen specialiteiten en het stelt spelers over de gehele wereld in staat om met een dienst uit eigen land te spelen of degene die ze het meest interessant vinden. De verschillen in de clubs van over de gehele wereld moeten de multiplayer een interessantere aangelegenheid maken, want juist de verschillen per groep zijn interessant. Dit is niet geheel ongebruikelijk voor een multiplayer, maar het hoge aantal groepen in Medal of Honor: Warfighter is toch ietwat anders dan gebruikelijk. We hebben nog navraag gedaan of ook de Taliban in de game zit, maar dit is niet het geval…

Voorlopige conclusie

De multiplayer van Medal of Honor: Warfighter voelde goed aan, dat zondermeer. Toch kunnen we er niet zo heel veel over zeggen. We werden midden in de actie gegooid en in dat opzicht is het weinig anders in vergelijking met het eerste deel of andere shooters van hetzelfde kaliber. Ja, het gedeelte met de verschillende groepen is interessant, maar de diepgang hiervan is nog een kwestie van afwachten. De actie was in ieder geval wel gewoon goed, het speelde als een zonnetje en het geheel zag er bovendien behoorlijk strak uit. Het vorige deel was een prima shooter en het lijkt er op dat dit deel van gelijke kwaliteit zal zijn, alleen natuurlijk iets meer up to date op audiovisueel vlak.