Hands-on: LittleBigPlanet Vita: In 2008 kwam de toenmalige nog onbekende studio Media Molecule met LittleBigPlanet. Naast dat dit een zeer originele titel was en veel lof kreeg, zijn er tot heden via alle delen bij elkaar al miljoenen levels gemaakt. Het Play, Share, Create principe werd door velen omarmt en later dit jaar zal LittleBigPlanet ook naar de nieuwste handheld van Sony komen. Wij speelden de game op de E3 en via de publieke bèta en kwamen er achter dat dit één van de meest veelbelovende titels van het najaar is.

De game en de touchfeatures gaan hand in hand

Tijdens onze speelsessie in Amerika kregen we de kans om wat levels uit de singleplayer te spelen, waarin de welbekende jouw op weg helpen. Zij geven tips hoe je moet springen en objecten kunt gebruiken. Heel standaard en wat je gewend bent. Natuurlijk keert ook de Sackboy terug. Het bekende stijltje en de vrolijke kleuren heten jou gelijk welkom, maar veel nieuws zagen we nog niet. Als snel kregen we een eerste indruk van hoe het voorste scherm en de touchpad op een slimme wijze worden gebruikt. Zo moesten we geregeld objecten die in de weg stonden wegduwen door het gebruik van het voorste scherm. Denk dan aan grote blokken waar je niet over heen kunt springen. In de eerste instantie was het wat onduidelijk, maar gelukkig hielp de tutorial ons goed op weg.

Als je eenmaal door hebt wat je moet doen ga je weer als vanouds snel door een level als een mes door de boter. Het gaat allemaal lekker vlug en door de vele checkpoints was enige frustratie niet present. Soms moesten we meerdere van dit soort blokken weg duwen om zo met de juiste timing snel door te lopen, zodat je niet in de afgrond werd gedrukt door de blokken die weer naar voren kwamen. Qua gameplay is de basis dus nog steeds hetzelfde, maar de touchscreen functies gaan, zoals het er nu naar uit ziet erg veel toevoegen, zoals bij de genoemde blokken. We speelden nog een ander level, waarin timing en de grappling hook uit LittleBigPLanet 2 een grote rol in speelde. Je komt dus niet in elk level dezelfde situaties tegen, want zo willen de makers voor variatie zorgen. Ook dit level met de grappling hook was weer een genot om te spelen met een mooie flow, waarin je achter elkaar door wilt gaan.

Nette graphics en die uitgebreide leveleditor

We kwamen zo wat draaiende objecten tegen die de structuur van een spons hadden. Wat bleek was dat we hier de haak naar toe moesten schieten, waardoor we mee werden getrokken en in de lucht werden geslingerd. De eerder genoemde timing is van groot belang, want als je te laat los laat beland je in een aantal stekels of in het vuur. Het is die toegankelijke gameplay met net dat beetje uitdaging waar de serie om bekend staat. Waar deze ook om bekend staat is die leuke uitstraling wat mede komt door de Sackboy. En op het vlak van graphics doet deze niet veel onder aan de consoleversies. Het ziet er al scherp en gedetailleerd uit. En ook in deze versie zit een uitgebreide leveleditor, waarin jij naar hartenlust weer ontzettend veel levels kunt maken. Opnieuw net als in het origineel werkte dit met het menu die door op vierkantje te drukken verschijnt. Alleen werkte het navigeren erin veel beter, doordat je dit met het touchscreen kan doen.

Naast dat je veel makkelijker in het menu kan navigeren om de juiste objecten of stickers te vinden zijn de voorwerpen ook veel sneller manipuleren. Wil je bijvoorbeeld een kubus een maat kleiner hebben dan kan je dit simpel via het voorste scherm doen. Je knijpt als ware de kubus kleiner. Tevens is het verplaatsen hierdoor ook sneller, want je sleept het met gemak naar de positie waar jij het wilt in het gemaakte level. Zo selecteerde we in een rap tempo wat objecten en gaven we deze snel een andere vorm. Naast dit bevat deze editor nog iets moois. In LittleBigPlanet 2 werd het namelijk mogelijk om zelf games in de game te maken en dit kan ook in de versie voor de Vita. Zo speelden we een kleine game genaamd Tapling wat een totaal andere stijl bevat dan LittleBigPlanet zelf. Alles was zwart met een aantal felle kleuren. Denk qua stijl aan Limbo of Outland en je hebt er een beeld van.

Allerlei originele door spelers gemaakte games

De besturing was oersimpel, want je hoefde alleen maar op het kleine beeste je tikken en het vloog naar de plaats waar wij hem wilde hebben. Je speelt dus niet als Sackboy, maar als een beestje in de vorm van een balletje. Op sommige ondergronden bleef deze hangen en kon je hem verder tikken. Vervolgens sprongen we over scherpe tandwielen, waarbij je goed moet kijken waar je heen springt. Het is dan belangrijk om te bedenken waar jij zal landen en waar je dus moet tikken. Toen we eenmaal op start drukten zagen we ook dat het menu van deze mini-game precies dezelfde stijl had. Je kunt dit dus zelf ontwerpen en maken (Dat zeg je net ook al – Beter is: Het is tof om te zien dat je niet enkel de game zelf maakt, maar ook alle zaken er omheen, zoals het menu. Uiteindelijk had deze game vier levels, waarin je in elk level een aantal soortgenoten moest redden. Door de gameplay met het tikken wat zeer precies werkte was het best uitdagend en konden we zelf  ervaren hoe verschillend deze LittleBigPlanet kan zijn ten opzichte van andere delen.

In de publieke bèta ontdekten we nog wat meer pareltjes en creatieve verzinsels die je niet snel in andere games zal zien. Zo speelden we een game, waarin je met twee vingers allebei op de schermen moest drukken. Dit om zo mieren bij een picknickmand weg te houden. Door goed met de twee vingers op de mieren te drukken plet je ze tussen jouw vingers. Erg geinig en leuk verzonnen. Echter werkte de besturing nog niet geweldig, maar de maker krijgt uitgebreid de opties om dit perfect af te stellen. En aangezien dit een bèta betreft kan dit nog allemaal opgelost worden. Duidelijk is wel dat de spelers erg veel middelen krijgen om de meest uiteenlopende games te maken die allemaal hun eigen gezicht hebben. Elke keer gingen we weer even kijken wat spelers gemaakt hadden en vaak zaten er hele leuke en vermakelijke kleine spelletjes tussen.

Voorlopige conclusie

We kunnen nog heel wat voorbeelden van gemaakte levels omschrijven, maar dan zijn we nog vrij lang bezig. LittleBigPlanet voor de Vita lijkt in alles een zeer toffe titel te worden waar speelplezier in centraal staat. Je krijgt een singleplayer, welke je opnieuw met die koddige Sackboy moet doorlopen en dit lijkt vol te zitten met variatie door de toevoeging van de touch en tilt features. Het ziet er daarnaast al erg netjes uit met de vele kleuren, maar wat het meest indruk maakte waren de gemaakte levels door andere spelers, waarmee we precies konden zien hoeveel er mogelijk is. Stel je zit straks in de bus en denkt: ik wil even aan een level beginnen. Dan kan dit gewoon. Je gaat online en kan op deze manier elke dag weer een volledig andere ervaring krijgen. Een beetje platform liefhebber en Vita bezitter moet deze game op zijn of haar lijst zetten. Dit kan namelijk weleens de knaller voor de handheld worden dit najaar. Zoveel fun en mogelijkheden, waardoor het een eindeloos speelbare game lijkt.