http://playsense.nl/images/file/img_502d66a02330b.jpg

Hands-on: Dishonored – We zijn weer aanbeland bij de GamesCom 2012 en ik had als eerste redactielid van PSX-Sense de mogelijkheid om de game op de PS3 in actie te zien en uiteindelijk ook te spelen. Met groot genoegen deed ik dat natuurlijk, want Dishonored is voor het einde van dit jaar mijn nummer één game. De game wist mijn collega’s Roel en Lennard al te overtuigen, maar nu het dan eindelijk mijn beurt is bekruipt de angst mij dat ik mijn rooskleurige bril zal moeten afzetten. Toch is Dishonored een game vol verrassingen en zolang deze maar aangenaam zijn, laat ik het gewoon over me heen komen.

Dishonored is een game die op veel verschillende manieren gespeeld kan worden, waardoor ieder persoon de game anders zal ervaren. In tegenstelling tot mijn collega’s kreeg ik een missie voorgeschoteld die zich vooral voor de stealth elementen van de game goed leent. Het hoofdpersonage krijgt de taak om een gemaskerd bal te infiltreren waarin je eigenlijk gewoon in de menigte moet opgaan, zodat je niet alle aandacht naar je toe trekt. Je doel daar is om een schuldig persoon op te sporen en deze vervolgens om te leggen. Het feit dat het een gemaskerd bal is maakt het herkennen van je doelwit alleen wat moeilijker. Tenzij je graag bloedbaden aanricht die hoogstwaarschijnlijk eindigen in een hoop bloedverlies uit de eigen aderen, ga je over op stealth mode. Waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan?

http://youtu.be/zcSc4uBc3nQ

Tijdens de missie kun je eigenlijk alle kanten op. Ook al krijg je achtereenvolgende missies voorgeschoteld, je bent vrij om te gaan en staan waar je wilt. Het verkennen van de verschillende ruimtes binnen het gebied waarin je een missie moet voltooien levert gewoonlijk veel extra’s op. Zo zul je gewoonlijk veel health en mana vinden, maar natuurlijk ook kogels. Daarnaast liggen er door de wereld van Dishonored heen ook voorwerpen verspreid die je krachten en wapens kunnen versterken. Het is dus eigenlijk niet aan te raden om in volle vaart door alle missies heen te scheuren – omdat het kan – maar om juist alles rustig aan te doen. Zo doe je ook een stuk langer over de missies en zal de speelduur ook een stuk langer uitvallen. Slim aangepakt van Bethesda.

De game voelt door de goede integratie van stealth, tussen de actie van de game door, wel iets te gemakkelijk aan. Dat is vreemd, want op bepaalde stukken brak het zweet me uit omdat ik niet wist hoe snel ik me uit de voeten moest maken. Tallboys – je weet wel, van die gepantserde gasten op stelten – maken je constant het leven zuur . Deze kun je maar beter ontwijken wanneer je geen goede strategie achter de hand hebt. Met handig gebruik van je superkrachten zijn ze een eitje, maar voordat je dat door hebt, heb je alweer een raket in je nek en is je healthbar nagenoeg leeg. Wordt het je te heet onder de voeten, dan kun je vaak beter het hazenpad kiezen, als je leven je tenminste lief is.

http://playsense.nl/images/file/img_502d6780ce8f8.jpg

Gelukkig wisselt de game enorm moeilijke stukken goed af met hier en daar wat rustigere sidemissions. Deze houden de variatie erin, vooral omdat deze vaak specifiek één speelwijze behoeven. Speel je doorgaans als een kip zonder kop, dan moet je daar toch soms vanaf stappen om een sidemission met succes te voltooien. Een game die zich aanpast aan jouw speelstijl, maar die af en toe veel van je aanpassingsvermogen vereist zien we niet vaak! Zelfs al is het niet jouw genre, de game zal je toch een beetje aangrijpen door de sfeer en het speelt tot zover ik kon zien enorm lekker en vloeiend weg. Daarom is Dishonored nog steeds met stip mijn favoriet van dit jaar. 12 oktober kan niet vroeg genoeg komen!