Review: XCOM: Enemy Unknown – In 1994 verscheen XCOM. Een titel dat tegenwoordig als een klassieker bestempeld kan worden en een kleine twintig jaar later wordt er nieuw leven in de naam geblazen. Dit gebeurde in de eerste instantie met de shooter XCOM, maar deze is inmiddels voor de zoveelste keer uitgesteld en tussendoor werd er plots nog een XCOM game aangekondigd en dat is XCOM: Enemy Unknown. Waar de XCOM die volgend jaar moet verschijnen nog een ‘gewone’ shooter is, is XCOM: Enemy Unknown een compleet andere soort game, namelijk een strategie game.

Geen clichématige invasie

In XCOM: Enemy Unknown ben je getuige van een invasie van aliens op onze mooie Aarde en waar de aliens het in films in de eerste instantie met een overweldigend offensief aanpakken is dat in deze game anders. Na het starten van de game zullen er over de gehele wereld hier en daar invasies zijn en dat is op zich relatief gemakkelijk te bestrijden. Voornamelijk omdat er het XCOM project is. Dit XCOM project is gestart met inmenging van diverse landen over de gehele wereld om tegenstand te bieden bij een invasie van aliens en jij bent binnen dit project het belangrijkste aspect als het gaat om de wereld redden.

Net na het starten van de game krijg je een tutorial dat tevens je eerste missie is en op een fijne, doch effectieve wijze leer je de gameplay kennen aangaande het bestrijden van de aliens, maar ook als het gaat om je basis. De game bstaat in feite uit twee verschillende onderdelen. Zo heb je een grote basis verstopt in de grond en deze basis bestaat uit diverse onderdelen. Zo heb je hier de barakken, een laboratorium, een missieruimte enzovoort. Per ruimte kun je diverse dingen doen die allen te maken hebben met zowel de huidige gang van zaken als voorbereiding op de toekomst.

Ongekend veel mogelijkheden in je thuisbasis

Zo kun je in de barakken je team van soldaten van een set aan wapens voorzien, ze laten stijgen in rank en meer. In het laboratorium kun je onderzoek laten doen en dat geeft je zowel waardevolle informatie als nieuwe items die van pas kunnen komen in het gevecht. Daarnaast kun je ook nog eens de standaard basis verder uitbreiden met allerlei nieuwe ruimtes. Dit voor het ontwikkelen van nieuw gevechtsmateriaal of juist een ruimte waar je meegebrachte aliens in op kunt sluiten om ze te onderzoeken en ga zo maar door. De basis lijkt in de eerste instantie gewoon een simpele hub, maar vergis je niet. Dit is een ongekend uitgebreid aspect van de game en misschien wel het belangrijkste.

Er zijn ontzettend veel opties binnen het uitbreiden van je basis en je krijgt diverse keuzes voorgeschoteld met betrekking tot onderzoek en ontwikkeling. Dit kost voornamelijk tijd, maar hier kun je wat aan doen, want de missies die je voorgeschoteld krijgt zijn zowel verplicht als op basis van een keuze. Deze keuzes krijg je zo nu en dan voor je kiezen en hierbij kun je kiezen uit drie locaties waar op hetzelfde moment iets gebeurt. Als je voor de één kiest dan levert dat geld op bij slagen, kies je voor de ander, dan levert dat nieuwe engineers op enzovoort.

Geld of engineers?

Geld is van cruciaal belang om nieuwe dingen te produceren zoals satellieten die bepaalde gedeeltes van de wereld in de gaten houden of om jagers te kopen die inkomende ufo’s kunnen onderscheppen. Echter zul je keer op keer een keuze moeten maken, want als je bergen met geld hebt, maar een gebrek aan engineers hebt, dan schiet je daar niet veel mee op, want dan duurt het ontwikkelen en produceren van bepaalde aspecten een lange tijd en snij je jezelf daarmee indirect in de vingers. Dit soort keuzes krijg je keer op keer te verwerken en tel daarbij op dat als je voor één locatie kiest, de andere locaties meer in de problemen raken.

In de eerste vier tot vijf uur spelen gaat het er allemaal nog vrij gemakkelijk aan toe, maar toen bereikte de game een kantelpunt waarop de aliens hun aanvallen verder gingen opvoeren en hiermee maakten we gelijk kennis met de moeilijkheidsgraad van de game. Het is namelijk niet even simpel een beetje handig een strategie uitdenken, aliens afknallen en klaar is Kees. Integendeel. Naarmate je verder komt in de game zul je steeds meer achtergesteld worden in aantallen. Je neemt het veelal met vier man op tegen de aliens, wat eventueel wel uit te breiden valt, maar de aliens zijn meestal in grotere getale aanwezig.

Vergeet niet dat aliens ook een stuk geavanceerder zijn als mensen. Dit levert een continue overhand op van de aliens ten opzichte van het uitgezonden XCOM team en daar zit hem nu net de uitdaging in, want door strategisch je soldaten op te zetten en goed op de situatie te anticiperen kun je de strijd naar jouw hand keren in de vele missies die de game rijk is. Missies die je voorgeschoteld krijgt variëren enorm. Zo moet je de ene keer een VIP escorteren en het andere moment ben je een bom onschadelijk aan het maken en weer een ander moment moet je een neergeschoten ufo aanvallen en zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Klassieke gameplay in een nieuw jasje

De gameplay tijdens de missies is vanzelfsprekend totaal anders ten opzichte van het management gedeelte in de XCOM basis. Zo krijg je hier vier tot meer soldaten tot je beschikking en per beurt kun je één of twee moves per soldaat uitvoeren. Zo kun je kiezen om de soldaat in kwestie een klein stukje of juist een groot stuk te verplaatsen. Daarnaast kun je uiteraard met je soldaat aanvallen met een gewone of juist krachtige aanval en op elk moment is het tactisch overwegen van je actie van groot belang. Voornamelijk omdat je in veel gevallen in de minderheid bent en als je teveel geraakt wordt, dan sterf je. Eenmaal dood, dan blijf je dood en als je gewond terugkeert, dan ben je enkele dagen niet beschikbaar.

Aangezien je soldaten stijgen in rang naarmate ze meer missies tot een succesvol einde brengen is het vervelend als ze in de ziekenboeg liggen en je een missie moet uitvoeren met rookies die nog sneller het loodje leggen en minder skills hebben. Dat is net het aspect wat XCOM: Enemy Unknown tot een uitdagende titel maakt. Je moet continu je acties overwegen en goed kijken wat het meest efficiënt is om zo de missies positief af te ronden. Faal je meerdere malen achter elkaar in verschillende landen, dan krijg je de groep die boven het XCOM initiatief op je dak en als je het helemaal verprutst dan kan het zijn dat een land zich terugtrekt, wat weer algemene nadelige gevolgen heeft.

Conclusie:

De gameplay van XCOM: Enemy Unkown is erg variërend en dat komt doordat je in de thuisbasis vooral bezig bent met management, dus het onderzoeken, uitbreiden, producten inkopen, je team uitrusten en meer. Op locatie waar dan ook ter wereld ben je vooral enorm tactisch je gevecht aan het bepalen om het de aliens moeilijk te maken en dit werkt allemaal als een trein op de PlayStation 3. Qua gameplay is het misschien wel één van de best speelbare strategiegames op een console ooit. Wel zul je de wat matige graphics, grafische glitches en de op ten duur eentonige gameplay voor lief moeten nemen, maar dat neemt niet weg dat XCOM: Enemy Unkown een rasechte topper is met enorm veel replaywaarde. Zowel in de single- als multiplayer.

Pluspunten

  • Speelt fantastisch
  • Behoorlijke diepgang
  • Ongekend uitgebreid
  • Goede uitdaging

Minpunten

  • Grafisch matig en glitches
  • Op ten duur wat eentonig