Review: Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit – Konijnen staan over het algemeen bekend als lieve en donzige knaagdieren, maar als ze dood zijn is dit wel anders zo bewijst Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit. Deze 2D platformer en shoot´em up komt van Arkedo Studios. Er gaat waarschijnlijk niet gelijk een belletje rinkelen bij het horen van die naam, maar ze hebben met hun nieuwe project wel een hele amusante platformer neergezet. Hoe en waarom leggen we graag aan je uit.

Een dood konijn en zijn naaktfoto´s

In Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit ben jij dus een dood konijn, welke alleen nog maar bestaat uit een skelet. Dit levende dode konijn krijgt te horen dat er op het internet van de hel, ook wel beter bekend als Hellnet, naaktfoto´s van hem rondzwerven. Vanaf dat moment gaan alle remmen los en moet Ash, zoals het konijn heet, alle monsters (101 welgeteld) die in het bezit zijn van de foto´s een kopje kleiner maken. Zoals je al merkt gaat het verhaal helemaal nergens over, maar dat is juist één van de pluspunten van de game. Het allereerste wat ons opviel toen we de game gingen spelen was de komische visuele stijl, maar ook dat het heel humoristisch is geschreven. In het vaste laadscherm staat alleen al ‘random not so useful advice’ of als je de game pauzeert staat er onder pauze ‘please wash your hands, kids’. Daarnaast zorgden de gesprekken voorafgaand aan een gevecht ook voor de nodige hilariteit met als gevolg een glimlach op ons gezicht. Hierin vertelden ze hun verhaal rondom de naaktfoto´s en wat hun mening erover is.

Voldoende variatie in gameplay

De game zit dus vol met humor, maar kent ook voldoende variatie en dat komt door de gameplay en de levels. Ash loopt niet zomaar simpel door de hel heen om op deze manier alle monsters een lesje te leren. Nee, hij hanteert een draaiend wiel wat tegelijkertijd ook weer een jetpack is. Hiermee kun je door muren heen boren en vijanden pijn doen. Er zit ook een springfunctie in de jetpack, waarmee je kort op kan stijgen en zo als het ware kunt springen van platform naar platform. Aan het wiel kun je een arsenaal aan wapens bevestigen uiteenlopend van een standaard machinegeweer tot een bazooka. Sommige wapens speel je vrij terwijl je andere weer kunt aanschaffen met verzamelde credits in winkels verspreid door de levels heen. Hier kun je tevens jouw wiel en Ash aanpassen met verschillende skins. Qua gameplay voegt dit niets toe, maar het ziet er wel geinig uit.

Je hebt dus het wiel plus de wapens en alleen dit al levert afwisseling op wat ook mede komt door de verschillende monsters. Niet alleen zie je de gekste creaties, maar bij zowat elk monsters moet je een bepaalde tactiek gebruiken om ze te verslaan. Soms moet je simpelweg knallen en de andere keer weer een houten kist op hen laten vallen. Echter zijn er later in de game monsters die een grotere uitdaging vormen en dan kan frustratie weleens de kop opsteken. Dit komt doordat je erachter moet komen hoe je ze moet doden en wanneer je dit weet ben je ook snel klaar met het monster. Alleen komt het voor dat checkpoints niet zo handig zijn gekozen, waardoor je verder terugvalt dan waar je zou willen. Het bevordert dan wel weer de uitdaging, maar de game bevat juist zo´n tof tempo door de gameplay dat het jammer is als je er wordt uitgehaald.

Grappige quick time events

Het afmaken van de monsters gaat op verschillende manieren, zoals je kon lezen, maar het echt afronden van zo´n gevecht is ontzettend vermakelijk en geinig. Elke keer als de healthbalk van een monster leeg is start er een quick time event, waarbij je een variatie aan handelingen moet uitvoeren. Denk dan aan het snel op kruisje drukken, zodat het net lijkt of Ash met zijn hand een monster als een puist uitknijpt. Of soms moet je snel een bepaalde knoppencombinatie uitvoeren en dit alles is allemaal tijdgebonden. Ben je niet snel genoeg, dan gaat er wat van jou health af en als je dan net te weinig hebt, zul je het hele gevecht opnieuw moeten doen. Hoewel deze momenten erg leuk zijn, merkten we op een gegeven moment dat de quick time events zich gingen herhalen. Toch is het een zeer vermakelijke manier om een monster dat laatste tikje te geven en ondanks de herhaling wordt het niet saai.

Hoewel er ontiegelijk veel variatie zit in de vele levels en monsters is er op het vlak van gameplay wel een kleine hindernis. Deze hindernis zit hem in de besturing die soms wel goed en accuraat werkt en op andere momenten weer niet. We moesten namelijk af en toe kisten verschuiven om zo verder te kunnen gaan. Echter gebeurt het dan dat deze kist weer net te ver doorschuift, waardoor je wederom uit dat eerder genoemde tempo wordt gehaald. Ook zijn de gedeeltes waar je het zonder het bekende wiel moet doen niet altijd even leuk om te spelen. Zo zijn er delen waarbij je met een verzameling springplanken, zoals we ze maar even noemen, jezelf omhoog moet werken. Je stuitert dan met volle vaart verder, maar we hadden op deze momenten weinig gevoel van controle. Het is niet dat de game hierdoor onspeelbaar wordt, maar het kan wel vervelend zijn.

Toffe stijl en prima graphics

Vervelend voor het oog is Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit zeker niet, want al eerder zeiden we dat de game een komische visuele stijl bevat door bijvoorbeeld de monsters. Daarnaast is het voor een dowloadbare titel ook gewoon een hele fraaie. Het bevat een leuke getekende stijl en het ziet er verzorgd uit. Het komt weleens voor dat sommige stukken wat wazig zijn, maar over het algemeen is de game qua graphics prima in orde. Dat geldt ook voor het geluid, want buiten de geluidseffecten om, waar niets mis mee is, hoor je op de achtergrond een aardige soundtrack. Minpunt aan het geluid is wel dat er geen gesproken audio is bij de gesprekken tussen de monsters en Ash. Het zijn simpele ballonnen met dan wel grappig geschreven tekst, maar door het gebrek aan audio daarbij heb je snel de neiging door te drukken naar de volgende tekst. Echter moet je in ieder geval alle ballonnen doordrukken en als je moeite hebt met een vijand en opnieuw begint, dan zul je weer alles moeten doordrukken in plaats van dat je de hele conversatie skipt.

Conclusie:

Als afsluiter kunnen we zeggen dat het voor ons voorheen onbekende Arkedo Studios nu wel bij ons op de kaart staat, want ze leveren met Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit en heel toffe en verzorgde 2D platformer af waar je de nodige uurtjes aan kwijt bent. De game bevat toffe actie, een goede variatie aan levels en er zit ook nog eens een dosis humor in. Heel veel nieuws doet de game echter niet, maar door de gameplay en het verslaan van de monsters door middel van de quick time events bleven we gemotiveerd om door te spelen. Soms zat de besturing er weleens naast en zijn checkpoints wat onhandig opgezet en audi bij de conversaties was welkom geweest. Dat ook met de humoristische geschreven teksten die voorbij kwamen. Voor PlayStation Plus is de game gratis en diegene die dit hebben moeten de game zeker even proberen. Als jij dit niet hebt, dan is een aanschaf (€12.99) nog steeds een optie als je van een uitdagende game met veel afwisseling houdt. Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit is één van de leukste 2D platformers die dit jaar verschenen is.

Pluspunten

  • Variatie in gameplay, monsters en levels
  • Humoristisch geschreven verhaal
  • Lange speelduur
  • Grafisch verzorgd

Minpunten

  • Besturing soms raak en mis
  • Onhandige checkpoints
  • Mis audio bij conversaties