Vorige week zondag plaatsten we hier weer een artikel in de Jouw mening rubriek. Zoals je hier nog eens kan nalezen, kondigden we aan dat jullie meer input zouden krijgen. Helaas was dat iets te ambitieus, want we hebben nog geen input ontvangen, dus deze week pakken we zelf de draad op. Een tweede seizoen van deze rubriek waarbij we weer ons best zullen doen om jullie hier een aantal pakkende onderwerpen voor te schotelen.
Ditmaal hebben we gekozen voor een onderwerp dat we hier nog niet eerder hebben belicht en wat ons betreft meer dan geschikt is om hier eens in de spotlights te zetten. Het is ditmaal ook niet zozeer een zware stelling, maar meer een vraag die we hier bij jullie neerleggen. Het gaat ons er ditmaal namelijk om wanneer jij denkt dat je verslaafd bent aan gamen in het algemeen.
We worden tegenwoordig doodgegooid met allerlei games die allemaal op hun eigen manier een bepaalde aantrekkingskracht op je kunnen uitoefenen. Games als een Call of Duty, een Destiny, een FIFA, maar bijvoorbeeld ook een GTA V of straks The Division hebben of krijgen een schare fans die hun favoriete game graag elke dag zoveel mogelijk spelen.
Is daar direct iets mis mee? Nee, tenzij je zo erg op gaat in een game dat je hierdoor andere dingen, zoals het hebben van sociale contacten, bijvoorbeeld laat versloffen. Daar kunnen weer verschillende redenen voor zijn. Meerdere games bevatten bijvoorbeeld een systeem waarbij je naarmate je meer speelt meer ervaring of items zult vergaren, waardoor de speelervaring positief kan veranderen.
Als je dan vaak met een vaste groep vrienden speelt, dan wil je natuurlijk niet bij hen achterblijven. Zo kan je tevens lid worden van een clan, waarbij er afspraken gemaakt worden om op vaste tijdstippen te spelen. En zo zijn er nog meer redenen te bedenken waarom bepaalde games heel erg veel van je tijd kunnen opslokken. Dat betekent echter niet dat je dan automatisch gelijk onder de categorie ‘verslaafd’ valt, maar er kan enige neiging in ontstaan.
Ook kan het zijn dat je gewoon heel erg graag die ene shooter of footie veel online speelt en ook al speel je alleen, nog steeds kan het zo zijn dat je buitensporig veel achter de console te vinden bent. Het uiteindelijke resultaat is veelal dat je jezelf isoleert van de buitenwereld zonder dat je er erg in hebt. Deze genoemde redenen geven echter niet gelijk aan dat je verslaafd bent aan het gamen, maar waar ligt hier voor jou dan de grens?
Er zijn ontzettend veel aanvullende scenario’s te bedenken waarin het spelen van games neigt naar teveel of verslavend, maar dat verschilt natuurlijk behoorlijk per individu. Wat is voor jou de max bij een game, tot hoever laat je het in het algemeen komen en heb je er zelf ervaring mee of herken je het bij vrienden? Ja, het is een relatief zwaar onderwerp, maar daarmee wel gelijk uitermate geschikt voor een Jouw mening om daar eens flink over te discussiëren. We horen je mening weer graag!
Vroeger als kind zijnde was ik best game verslaafd me nes en later me snes stonden bijna hele dag aan. Maar nu ik ouder ben geworden game ik hoogstens een half uurtje per dag en soms paar dagen weer niet.
*iets over afkickverschijnselen mompelt*
Ik vind dat je verslaafd bent als je je ziek meld als er weer een nieuwe game uit komt 😛
Ik ben niet verslaafd, maar ik kan ook niet zonder:)
Iets te ambitieus, wellicht maar er is ook niets schokkende gebeurt de afgelopen week. Ik denk dat later in het jaar er wel dingen zullen komen.
OT; verslaving is al snel een uitspraak die mensen doen over dingen die ze niet aanstaan. In de jaren 60/70 gingen de volwassenen uit hun dak over stripverslavingen. Tieners die zich hele weekenden opsloten op hun kamer en plaatjes draaiden terwijl ze Spider-Man lazen. Of Suske en Wiske.
Dat neemt niet weg dat er inderdaad game verslavingen bestaan. Die ook potentieel dodelijk kunnen zijn, eens in de zoveel tijd lees je wel over dode Chinezen en Koreanen die zich letterlijk doodgegamed hebben.
Wanneer ben je verslaafd? Mijn mening: wanneer je het gamen boven jezelf gaat plaatsen en daadwerkelijk gaat leven voor het gamen. Dat je een enkele keer je eten laat staan om de nieuwste GTA uit te proberen kan nog. Maar jezelf verslonzen en taken uitstellen of afstellen omdat je gamen belangrijker vindt; dan ben je in mijn ogen verslaafd. Gamen is een ontspanning en een tijdverdrijf. Maar verdrijf je tijd niet met enkel gamen.
Als je weekelijks over de 40 game uren zit.
Ik vrees dat er meer verslaafd zijn dan ze denken. Nu ik terugkijk op m’n jeugd was ik toen zeker verslaafd. Ik speelde makkelijk uren per dag.
Ik game nog vooral ter ontspanning een uur of 5 per week.
Probeer eens een hele week niet te gamen. Chagrijnig? Dan ben je verslaafd!
Ik denk eigenlijk wel dat ik gameverslaafd ben aan de ene kant. Ik ga vaak niet mee naar feestjes omdat ik liever thuis zit te gamen. Ik sta op en zet m’n pc al aan voordat ik überhaupt heb gegeten.
Maar als ik bij anderen hoor wat eronder valt, zoals het ziek melden op werk voor een game of gamen terwijl je wel echt ziek bent, dat doe ik dan weer nooit.
Toch speel ik in totaal per week wel een uur of 40-50 denk ik.
Ik ben verslaaft aan gamen. Ik speel bijna dagelijks gemiddeld 2 uur. Desondanks heb ik een vrouw en kind die ik goed onderhou. Ik speel bv pas als mijn zoon in zijn bed ligt, en na ik een serie bekeken heb samen met mijn vrouw. En met verslaaft bedoel ik eerder, gamen vanaf ik een vrij moment heb, maar niet vooralleer ik wat in het huishouden heb meegeholpen. Dus meestal tussen 21u en 23u. Gelukkig heb ik een vrouw die dit begrijpt en er open voor staat (het is niet dat ze iets tekort komt)
Als je vind dat je teveel speelt, ben niet echt game verslaafd, maar mn mobieltje is een heel ander probleem.
Je bent pas game verslaafd (naar mijn inziens) wanneer je niet kan stoppen als een ander hier om vraagt (bijvoorbeeld je moeder, vriendin of vrouw) en wanneer je je sociale contacten en maatschappelijke verantwoording verwaarloosd..
Je bent pas game verslaafd (naar mijn inziens) wanneer je niet kan stoppen als een ander hier om vraagt (bijvoorbeeld je moeder, vriendin of vrouw) en wanneer je je sociale contacten en maatschappelijke verantwoording verwaarloosd..
Dag en nacht
-Je dagen lang op je kamer zit te spelen en niet meer bij je console ben weg te slaan, en agressief wordt wanneer iemand dit probeert.
-Je je behoefte op een emmertje doet onder het spelen door.
-Je kamer niet meer begaanbaar is door al het afval.
Ik denk dat je dan wel een klein beetje verslaafd bent.
Je bent verslaafd wanneer je geen tijd meer hebt voor familie..
Ik game wanneer er ik tijd en zin in hebt. Het is niet zo dat ik tijd gaat vrijmaken zodat ik kan gamen. En ja, soms heb ik veel vrijetijd en ben ik dus vaak online. Maar het komt ook wel eens voor dat ik hem bijv. 2 weken niet aan heb staan.
Vroeger stond mn ps1/2/3 dag en nacht aan. Nu werk ik 46 uur in de week, en gaat het dat anders.
Ik bestel persoonlijk veel bij Bol.com, je zult mij dus niet zien op een night launch, of in de psn store het downloaden wanneer mogelijk.
Maaaaar ik merk wel, dat als er een game komt waar ik echt lang op heb lopen wachten, dat ik dan het weekend probeer vrij te houden. Nu is het niet zo dat ik dan mn sociale leven aan de kant schuif, maar indien mogelijk, en ik niet teveel hoef op te geven, ik dan liever game.
Ik weet niet op ik gameverslaafd ben… Als men mij roept terwijl ik aan het ps4en ben dan kom ik gelijk, ik game wel wanneer ik kan. Vaak verkies ik het boven feestjes (geeoon geen zin in?) en ik stel ook wel een beetje doelen bij het gamen..
Overall, ik houd gewoon van gamen en of ik nou verslaafd ben of niet; Ik ben er sociaal niet achteruit gegaan. Vrienden weten; Contact me on the ps4 :p
@Diederik: sounds addicted to me ;p
Ik ben gameverslaafd denk ik, ik werk dan wel fulltime en heb een vriendin, maar in al mijn vrije tijd game ik (tenzij voetbal op tv komt), doordeweeks game ik van half 7 savonds tot ongeveer 11 uur en sweekends gaat de PS3 of PS4 al aan zodra ik wakker word, als me vriendin bij me is game ik ook soms met haar, zij houd van games als LA Noire, CSI, NCIS of gewoon The Sims, dus ik ben wel verslaafd ja, game ongeveer 40 uur per week (24 doordeweeks en 16 in t weekend, als het niet al meer is) maar misschien komt het ook meer dat ik een trophy hunter ben
@Mrduckie88: haha ik denk het ook. Het is wel zo dat ik vanaf augustug begin met mijn studie dus nu nog zoveel probeer te relaxen. Als ik ga studeren heb ik geen tijd meer echt over (ivm lid worden). Dus nog een half jaartje verslaafd zijn haha
@145.132.192.xxx: Eerlijk van je om dit toe te geven! -:) Hoevaak was je vroeger dan aan het gamen? @86.92.125..xxx: Heb jij hier last van of ken je iemand die hier last van heeft ? @83.86.140..xxx: Gezien je reactie vermoed ik dat je dit enigszins ironisch bedoelt of niet ? -:) @178.84.69.xxx: Dat zijn twee verschillende dingen. Niet zonder kunnen betekent niet dat je elke dag aan t gamen bent natuurlijk. @Bismarcus: Mooi opgeschreven! @snowiemaster: Ja, dan kan je wel van enige verslavind spreken ja. Dat zijn behoorlijk wat uurtjes. @Casartelli: Ik zou t iets genuanceerder stellen, maar t is idd niet goed wanneer je direct chagerijnig wordt wanneer je niet kan gamen! @Sensu: Eerlijk om dit toe te geven collega. Hier zou ik ook wel het predikaat verslaafd op plakken. -:) @Moffster: Je kan het goed afwisselen met je verplichtingen binnen je gezin zo te lezen en dat vind ik knap! Heb je daarnaast nooit zin om in ‘je vrije tijd’ met je vrouw of met je vrienden op stap te gaan? @82.156.108.xxx: Je speelt wel ontzettend vaak games op je mobiel? @77.174.28.xxx: Daar kan ik het wel mee eens zijn, al is een keer niet gelijk stoppen met gamen wanneer iemand hier om vraagt, niet direct een teken van enige verslaving vind ik. @82.217.253.xxx: Dat is idd wel erg vaak! @94.215.29..xxx: Dat denk ik ook wel! -:) @GamerGold01: Als je zo veel speelt dat je daardoor je familie niet meer ziet, ja dan ben je wel redelijk verslaafd. @Sony: Dan vind ik zeker niet dat jij verslaafd bent aan het gamen! @Mrduckie88: Je weegt wel bepaalde zaken of op het moment dat jouw favo game uitkomt lees ik. Dat is prima, een weekendje vrij houden voor die ene game kan best. Weet ook niet welke sociale verplichtingen je verder nog hebt? @Diederik: Als je vrienden dat verder prima vinden en niet bij je weglopen, dan kan dat voor jou best OK zijn. Begrijp dat je tegenwoordig meer contact hebt met mensen door de headset dan dat je mensen echt ontmoet ?
Je kan niet verslaafd zijn aan gamen. Je kan verslaafd zijn aan eten, alcohol, drugs, tabak..
“Ik ben verslaafd aan sporten, want dat doe ik veel” -.-“
@94.210.198..xxx: ik ben verslaafd aan ademen. Ik ga naar een groep genaamd “breathers anonimous”.. 🙁
@taart0001: sociale “verplichtingen” wil ik het niet noemen. Maar ik pak graag een kroegje met vrienden, of een bioscoopje. Een avondje gamen met diezelfde vrienden is standaard. Vaak Fifa 😉
@taart0001: oh nee, heb meer contact met mensen buiten de os4 hoor! Was een grapje haha. Ik heb natuurlijk wel een game groepje maar daar zitten oa ook engelse bij.
Ik speel al vanaf me 8ste games. Ben toen ooit begonnen met een MSX.
Buiten het gamen om speelde ik nog veel buiten en ging regelmatig naar vrienden.
Nadat ik op mijn 19e erg ziek ben geweest heb ik 5 jaar thuis moeten herstellen.
Het gamen nam voor mij toen de overhand. Nu, in deze tijd (37 jaar) speel ik nog steeds graag games. Ik ben er achter gekomen dat het een hele goede manier is om even uit de realiteit te stappen en om te ontstressen. Zal het gamen ook blijven doen zolang het kan. Daarnaast ga ik graag uit eten, bioscoop, bordspellen, en aandacht aan me zoon geven.
Tijdens mijn 2e leerjaar op het middelbaar was ik heel erg met gamen bezig.
Deed mijn huiswerk niet waardoor mijn cijfers van toetsen steeds slechter werden.
Mijn ouders besloten toen om al mijn consoles/handhelds voor minimaal een week achter slot en grendel te zetten en dat zouden steeds meer weken worden als ik niet beter mijn best zou gaan doen op school.
Het heeft overigens wel gewerkt voor de rest van mijn schooljaren, want ben met gemak geslaagd voor mijn examen.
Momenteel ben ik 27 (bijna 28) en werkloos maar speel alsnog alleen in de middag games.
Moet daarnaast wel eerlijk bekennen dat ik mijn gevloek met games als Call of Duty nog niet ben afgeleerd, vooral wanneer het heel erg slecht gaat want ben namelijk heel erg bezig met K/D.
tja, verslaafd aan gamen, maar ach .. ik rook niet
Hoeveel mensen zijn er dan wel niet TV verslaafd?
Game verslaving bestaat niet, het is verzonnen door therapeuten om extra geld te verdienenen. Je krijgt echt geen afkick verschijnselen als je niet meer kan gamen.
Je bent verslaafd als andere activiteiten eronder leiden. 6 uur gamen of 6 uur aan een andere hobby besteden maakt geen verschil, maar gamen krijgt weer de stempel verslaafd.
Je bent verslaafd als je belangrijke dingen laat liggen om te gamen. Als ik weg kan met vrienden dan doe ik dat. Daar laat ik me PS4 of LOL op de PC wel zitten. Ik ben een tijd verslaafd geweest aan LOL nonstop bezig geweest. Maar gelukkig ben dat helemaal zat en ga gewoon weer lekker weg. Toch op de een of andere manier ga ik altijd graag wat drinken met vrienden en tijdens mijn LOL verslaving. 😉
@DarkDevil: Mooi dat je toch zelf erkent dat is de halve strijd.
verslaafdheid heeft er mee te maken of je kan stoppen of niet. het heeft niet perse te maken met hoelang of hoeveel je gamed.
Je bent pas verslaafd als je geen tijd neemt om deze site te checken xD
@taart0001: Ik ga regelmatig in het weekend op familiebezoek, of met een vriend iets gaan doen.
Het leuke is wel dat ik vrienden leren kennen heb (via playstation) waarmee ik nu af en toe eens naar de cinema ga, of karten of bowlen. En aangezien we dezelfde hobby hebben zijn dat zeer leuke uitstapjes 🙂
Ik ben er wat van verschoten hoeveel mannen van boven de 25 en met gezin er online zitten. Mijn vrouw heeft er zo ook een vriendin bij.
@212.123.187..xxx: Klinkt goed toch! Ik heb ook heel veel vrienden/vriendinnen die ik heb leren kennen via online. Daar doe ik buiten games om af en toe wel wat mee, maar die begrijpen ten minste dat als het koud is buiten en het regent, dat je dan beter binnen kan zitten en met z’n allen gamen 😉
@83.86.140..xxx: precies.
Nooit meer een baan geven !
Helemaal niet verslaafd, geen vrienden op de ps4, elke nacht als k stoned thuis kom ga k nog even gta knallen uurtje of 2 voor ontspanning. Maar wanneer k het druk heb of iets te laat thuis kom en speel 2 weken niet heb k geen probleme
Mee
Euh.. Als je sites zoals psx sense bezoekt? Nee just kiddin…
Eerlijk? Elke vorm van ontspanning is een verslaving: tv, film, internet, sport, schrijven enz noem maar op.
Elke game heeft uiteraard zijn aantrekkings kracht. Als je niks van games kent ga je gelijk op verkenning. Na zoveel jaren blijven dezelfde concepten mij aanspreken. Want honestly. De game industrie is vrij corrupt. Ubisoft was bv een beetje te hollywood stijl achtig bezig met zijn rainbow six siege. Toch heb ik hem gespeeld. Hij is intens en super… Totdat je beseft dat je eigenlijk heel de tijd wilt winnen of die ene ervaring wilt. Je doet ze over and over again…. Er zit weinig content in maar is o zo replay able. Maar dan nog. Het komt steeds op hetzelfde neer. Dit is geen rainbow six meer. Dus is het voor mij niet meer het kopen waard. En zo heb ik individueel elke maar ook elke game getest. En ik meen het oprecht. Van alle games spreekt just cause 3 mij enkel aan. Het is fun, onrealistisch, veel content, singleplayer, veel replay value en je kan elk moment ervan stoppen. Tenzij je dus voor 100% gaat. En dat is dan weer een verslaving. Ik woon ondertussen alleen. Heb dus veel huis houden. En ja ik bleef trainen. En voor mij is elke minuut teveel…… Aan de andere kant zeg ik: WORK HARD, TRAIN HARD, but also get lazy ass fuck. Enjoy life…..
Daarmee bedoel ik dat het niet verkeerd is dat je lui gaat gaan. Zolang je maar zelf dicipline hebt. Ik zelf gooi zelfs mijn data in de vuilbak als ik merk dat ik erin blijf hangen. Die dingen zijn gemaakt om je te entertainen en erin te blijven hangen. En dat is dus niet fout als je de balans vind. Oh en misschien just saying… Voordat je begint te neuten wat voor een lap tekst.
Ik heb een boek van 800 pagina’s klaar liggen
Een blog van 100den pagina’s
En yup, ik trainde echt veel. Want 5 februari is het zover. Dan mag ik mijn journey starten en beginnen dromen om bij de para commando’s te gaan.
@Moffster: doe ik ook, maar vind dit nog niet verslaafd, of zit ik de ontkenning?
@31.161.129..xxx:
Goh ja. Ik verlang er wel elke dag naar. Langs de andere kant vinden de meesten het doodnormaal als je de hele avond tv kijkt, dusja, is dat dan ook een verslaving?
Gamen is dan tenminste een interactieve bezigheid die je zintuigen traint 🙂
Ik weet niet of ik verslaafd ben.
Ik game best wel veel uur per week. Dit omdat ik het leuk vind om te doen.
Andere mensen kijken de hele avond allemaal programma’s op tv. Waarschijnlijk ook omdat ze het leuk vinden.
Thuis blijven gamen ipv uit gaan met vrienden is een keus.
Er zijn ook mensen die thuis blijven om de finale van de voice te kijken of naar wie is de mol.
Wil dat dan zeggen dat ze tv verslaafd zijn of is het een voorkeurs keuze die je op het moment maakt?
Is het ook niet zo dat de gemiddelde gamer gewoon een slag soort mens is dat minder sociaal aangelegt is omdat ze hier minder behoeften aan hebben?
Ik bedoel ik ben proud to be a nerd..
Ik hou nou eenmaal van gadgets, electronica, games, action figures en weet ik veel wat..
Dat is een onderdeel van mijn leven.
Is dat verslaving of is dat gewoon wie ik ben, die zelf kiest te doen wat ik leuk vind..
Of is dit ontkenningsfase en ben ik niet meer te redden?
Vroeger altijd te laat met het eten omdat ik buiten speelde nu tegenwoordig wat ouder en ben vaak achter de Playstation 4 te vinden als ik me verveel maar kan ook zo wezen dat ik er een paar dagen niet achter zit omdat ik dan andere dingen doe, als ik het vergelijk met sommige die boeken lezen valt het allemaal wel mee
@Sensu:
Herkenbaar ^^^^^^^^
@RStylesGeleen: Dat klinkt mij redelijk verslaafd in de oren, maar zolang je vriendin gezellig mee doet gaat het in ieder geval niet ten koste van je relatie begrijp ik. Lukt het je verder nog wel om zo af en toe vrienden te zien buiten het werken en gamen om? @Diederik: Goed dat je beseft dat je straks alle aandacht aan je studie moet schenken!@94.210.198..xxx: Mijn inziens kan je wel degelijk verslaafd zijn aan gamen, net zo goed dat je verslaafd kan zijn aan eten, aan gokken of aan drinken. @Mrduckie88: “Verplichtingen” is hier misschien een wat verkeerd woordgebruik, maar goed dat je je vrienden ook buiten het gamen om kan zien. Leuk natuurlijk dat je met hen FIFA kan spelen!@Diederik: Gelukkig maar! -;) Het is daarnaast natuurlijk ook leuk als je zo af en toe met een groepje gezellige mensen kan gamen. @Marconobi: Ik ben blij om te vernemen dat je (voor zover ik dat mag veronderstellen) inmiddels hersteld bent van je ziekte van destijds. Daarnaast is het top dat je het gamen (wat je erg graag doet) goed kan afwisselen met andere activiteiten! -:)@DarkDevil: Dat is destijds een goede zet van je ouders geweest dus! Tevens vind ik het heel goed van je dat je niet, nu je werkloos bent, al je tijd besteedt aan het gamen! Steek je wel regelmatig tijd in het zoeken naar een andere baan? -:) @83.128.204.xxx: Het is goed dat je het zelf erkent en het is in ieder geval ook goed en wel zo gezond dat je niet rookt! -:) Hoe verslaafd ben je zelf aan het gamen vind je ?@TRUE: Ik durf zelf niet te stellen het mogelijk is om echt afkickverschijnselen te krijgen wanneer je zo overmatig aan het gamen bent en er dan mee moet stoppen. Wat ik echter zelf wel vind is dat je wel degelijk verslaafd kan zijn aan het gamen. Wanneer je elke dag dat je ook maar vrij hebt aan het gamen bent, je sociale contacten daarbij laat versloffen en jezelf daarbij ook niet goed verzorgt, (slecht eten en drinken omdat je continu bezig wil blijven met gamen bijv) ben je mijn inziens absoluut verslaafd! @80.112.144..xxx: Gamen krijgt niet per se het stempel ‘verslaafd’. Je kan ook verslaafd zijn aan het drinken van alcohol, aan het gokken, aan het eten van fast food ( ik noem maar iets ). Als je alleen maar bezig bent met gamen en met niks anders, dan mag je van mij best spreken van een verslaving. @Flaming_Kaiser: Goed dat je het van jezelf erkent en ook goed dat je nu meer tijd besteedt aan je vrienden. @Peter01: Als je er niet mee kan stoppen, dan ben je er dus veel mee bezig en steek je er ook wel heel veel tijd in. -;) @Jokerfanhenders: LOL XD -:) @212.123.187..xxx: Dat is prachtig om te lezen joh! Leuk dat jullie beide op deze manier nieuwe vrienden en vriendinnen hebben gemaakt! -:) @83.84.64..xxx: Prima toch! -:) @R*forever: Ik heb je verhaal gelezen! -;) Wat mij betreft is elke vorm van ontspanning echter zeker niet direct een verslaving. Het gaat erom hoeveel tijd je ergens insteekt en wat voor dingen je ernaast voor laat. Maar als ik het goed lees, dan ga je het leger in, dus daar feliciteer ik je mee! Ik wens je daar veel succes! -:)
@taart0001: ja dan steek je er ook veel tijd in. maar dat tijd erin steken is niet echt een criterium.
een gameverslaving is gewoon als je niet stopt of niet kan stoppen. zoals bijv die aziaten zichzelf doodgamen (zoals die ene gast boven me al zij) omdat ze zolang muisstil zitten dat er iets verkeerd gaat met de bloedsomloop ofzo. of dat ze hun kinderen negeren of vergeten en die gaan dan dood aan onderkoeling of de honger ofzo (dan moeten ze gewoon je handen erafslaan met een machete zodat je nooit meer kan gamen) maar deze voorbeelden die ik noem moeten niet perse om het een verslaving te laten zijn. en de tijd die je gamed (hoelang) is het ook niet.
het is gewoon als je niet stopt om wat voor reden dan ook. omdat je niet zonder kan. dan ben je gameverslaafd. dat niet zonder kunnen is misschien wel het enige echt concrete punt waar je het aan kan herkennen. ik heb geen baan vanwege autisme dus ik game heel veel. maar dat betekend niet dat ik niet kan stoppen. ik zal waarschijnlijk niet blij zijn, en me rot vervelen maar wat verwacht je dan als je je favoriete bezigheid niet meer doet en ineens achterlijk veel vrije tijd hebt.
als ik de optie heb om lekker te gaan kamperen zonder wat voor electronica dan ook, laat staan games, dan doe ik het. (niet al te lang want op een gegeven moment heb je de lokale museums en heb je je helemaal suf gespeeld met bordspellen en je gek gelezen.
@Peter01: Het is maar hoe je het bekijkt, wanneer je er zoveel tijd in steekt dat je andere ‘belangrijke dingen in het leven’ daardoor laat versloffen, dan vind ik ’tijd’ wel degelijk een criterium in dit geval.
@178.84.69.xxx: Als je niet zonder kan ben je verslaafd.
Je bent volgens mij verslaafd wanneer je er zo diep in zit (een game) dat je sociale leven eronder gaat lijden.
Ik heb dit probleem ook gehad met de game World of warcraft voor de PC. Elke avond/nacht Raiden met je Guild en 2e guild in progress rank van de hele server.
Blij dat ik daar vanaf ben.
Toen kwam Skyrim om de hoek kijken. Gelukkig was die game incl. De drie DLC’s uiteindelijk uit te spelen.
Nu net begonnen met de volgende….. Elder scrolls Online Tamriel Unlimited *zucht* moeilijk vanaf te blijven.
Gelukkig is het nu wel makkelijk om te gamen, saven en stoppen.
@Pipi: “saven en stoppen” jij kan stoppen. ben je niet (meer) verslaafd.
je hebt er misschien wel aanleg voor.
@Peter01:
Nee gelukkig niet meer.
was alleen met World of warcraft.
Skyrim heb ik ook wel uitgespeeld over een langere periode en niet aan 1 stuk door. Gewoon wanneer ik ff tijd had.
@taart0001:
Ik zoek vaak genoeg naar werk maar winkels willen vakantiekrachten of jongeren die net van school komen.
Daarnaast merk ik steeds meer in mijn omgeving dat je Hbo moet hebben gestudeerd.
Moet wel zeggen dat ik soms wel eens zit te denken aan vrijwilligerswerk om meer sociale contacten te krijgen alleen zou echt niet weten wat.
Naja, heb binnenkort een gesprek met het UWV en dan gaan ze kijken wat ze voor mij kunnen betekenen.
Als je eigen gezondheid, je baan/opleiding of je sociale leven er voor plaats maakt heb je een probleem.
@taart0001: Haha ja meestal als ik bij vrienden ben neem ik me PS4 mee en spelen we veel coop op 2 schermen, af en toe ga ik nog eens op stap en bij familie zoals verjaardagen ben ik altijd aanwezig, dus het is nog net niet zo erg dat mijn sociaal leven eronder lijdt gelukkig
@Pipi: heej ik ben geen psycholoog. maar ik durf vrij zelfverzekerd te zeggen dat jij niet (meer) verslaafd bent. laat ook misschien gelijk zien dat een game verslaving makkelijker mee te dealen valt dan met drank of drugs. of een verslaving aan je iphone lol.
hoeveel mensen hier zijn verslaafd aan hun iphone ?
@RStylesGeleen: maar is het wel verslaving als je het opzij kan en wil zetten voor belangerijke dingen ? ik probeer hier niet wijsneuzerig te doen, ik probeer alleen te laten zien dat de problemen van mensen hiero niet zo erg zijn als ze denken. ik bedoel, wie hier zet er geen belangerijke dingen opzij ?
Ik game 12 uur per dag
Er beweren hier sommige dat game verslaving niet bestaat, nu enkele reacties te lezen, denk ik juist dat het wel bestaat. Maar in hoeverre het je afhankelijk maakt, ja dat bepaal je zelf. Overigens vind ik persoonlijk, als je spijbelt of ziek meld van school/werk , je al over een grens gaat. Maar dat terzijde.
Maar daarnaast, mensen die over verslavingen praten, ook als ze dat programma van RTL 4 hebben gezien, maar ik ken geen 1 persoon, die zonder mobiele telefoon kan. Al gaan ze naar de buurman op visite. Dat is net zo goed een verslaving.
@82.156.108.xxx:
@Peter01:
iedereen moet maar eens voor de grap deze app downloaden, maar ik denk dat de grootste verslaving toch echt de smartphone blijft
Quality Time voor Android
Moment voor Apple
In mijn optiek ben je gameverslaafd als je gamen boven de meeste andere dingen stelt, je sociale contacten laat voor wat het is omdat je moet gamen, je (huis)werk laat voor wat het is omdat je moet gamen…etc. Eigenlijk verkies je gamen als je basis en de rest eromheen is maar omdat het erbij hoort. Zolang je nog enigszins controle hebt op de uren die je gamet hoeft er niet perse sprake te zijn van een verslaving…het kan ook een hobby zijn waar je gewoon erg veel tijd in stopt, maar je kunt het altijd wegleggen om andere dingen te doen. Pas zodra je die keus niet kunt/wilt maken dan is er gameverslaving ter sprake.
Ohw, en qua ambitieus idee van vorige week… ben bezig met een lijstje voor deze rubriek en hoop m deze week nog te sturen 🙂
@Peter01: nee precies ik doe nog genoeg buiten gamen, zoals ik al zei werk ik fulltime, ben ik gewoon bij elke verjaardag etc van familie, ga ik af en toe op stap en doe ik nog genoeg leuke dingen met mijn vriendin, maar zodra ik de kans krijg om te gamen dan game ik ja, mijn vriendin doet Uni dus zij heeft t heel druk met school etc dus zie ik haar max. 3 keer per week, vandaar dat ik na het werk veel vrije tijd heb om te gamen
Volgens mij ben ik zelf echt wel een keer een game addict geweest. Ik was altijd wel te vinden achter mn PS2, PC en later PS3. Maarja, toen ging ik nog naar school en had ik vaak een dag volledig vrij. Bijbaantje kreeg ik pas later toen ik naar het HBO ging. Dus ik had heel veel vrije tijd, en in die tijd ga je je echt wel vervelen. Ik spendeerde mijn tijd met het spelen van games. Ik heb op mijn PS2 iedere game wel minimaal 2x uitgespeeld. Maar toen ik later mn eerste echte game pc had gekocht werd het anders. Ik ondekte nu ook online gamen. En zeker dat heeft er toe geleid dat ik nog meer ging gamen. Want wat is nou leuker dan het opnemen tegen onbekenden over de hele wereld? Zeker met de komst van CoD en Burnout Paradise was ik alleen maar online te vinden. Gewoon te veel vrije tijd en andere hobby’s spraken mij niet aan. Begrijp mij niet verkeerd, ik ging een keer ’s avonds sporten en zaterdagochtend. Maar de rest van de tijd doe je niet zoveel. Huiswerk had ik bijna niet, mn vrienden deden dezelfde opleiding, dus die zag ik alleen verder bij het stappen. Het hele MBO werd ik zelf geconfronteerd met mensen die nog erger waren dan ik. Ik deed een ICT gerelateerde opleiding, dus we hadden allemaal een laptop. Genoeg mensen die niks anders deden dan iedere les CoD, WoW, etc. Maar ook verhalen dat ze tot diep in de nacht soms zonder slaap hadden gegamed. Dan ga je toch wel een beetje naar jezelf kijken. Ik ging wat minder gamen, maar nog steeds genoeg :P. Meest vervelende als je zelf gamed is dat mensen (zoals familie) maar al te graag benadrukt dat je niks anders doet dan tijd achter een beeldscherm doorbrengen. Je verdoet je tijd en geld en ze snappen maar niet dat je het leuk kan vinden. Voor mij was gamen des tijds een prima uitlaatklep. Mij even een virtuele wereld gooien waar ik al mijn frustraties en plezier in kwijt kon. Ik denk dat dit voor heel veel mensen hetzelfde is. Het werd pas bij het HBO dat het anders ging. Hoger tempo, meer huiswerk, meer uitdaging. Ondanks dat ik toen ook vaak een dag vrij was spendeerde ik dat met leren. En met een bijbaantje kon ik zaterdag ook minder gamen. Begrijp me niet verkeerd, want ik gamede toen nog steeds veel. Mijn HBO heb ik redelijk makkelijk afgerond, wat me wel aan het denken bracht. Als ik nou vroeger meer tijd aan mn opleiding had gespendeerd had ik misschien direct naar het HBO gekunt. Want als jochie van 14-15 ga je veel liever een spel spelen dan huiswerk maken. Toen begon ik zelf wel in te zien dat ik zeker in die tijd wel verslaafd ben geweest. Nachtwerk heb ik er nooit van gemaakt, maar ieder vrij uurtje wel. Hoewel ik nog steeds game, en soms ook wel uren achter elkaar wordt het wel steeds minder. Maar dat krijg je met een baan. Het enige wat ik daar jammer aan vind is dat ik sommige games niet volledig kan uitspelen, want de volgende toptitel is uit. Maar ik bleef nog steeds heel veel plezier in games.
Wat ik zelf wel steeds meer zie zijn kinderen die steeds jonger gaan gamen. Mooi voorbeeld is het neefje van iemand die ik ken. Jochie was 6 toen ik ‘m leerde kennen. Hij was al aardig dik voor z’n leeftijd, had een ds, 3ds, smartphone met spelletjes. Altijd als dat jochie ergens op visite was of al ik bij hun thuis was voor een verjaardag dan was dat jochie wel aan het gamen. En als hij ook maar 1 seconde dat ding moest weg leggen werd hij boos en begon hij te schreeuwen. Maar het enige wat hij speelde was spelletjes op de telefoon en Mario. Zn ouders vonden alles wel goed en lieten het kind mooi zn gang staan. Misschien ben ik ondertussen ook van een oude stempel :P. Maar als ik vroeger ergens was of wij zelf visite hadden dan moest ik het niet in mn hoofd halen om te gaan gamen. Volgens mij kunnen ouders er zelf steeds minder goed mee omgaan. “Vroegah” had niet iedereen een console, of een pc voor gamen. Tegenwoordig is alles veel toegankelijker, maar heel veel ouders kunnen er niet mee omgaan. Was ik in de zomer blij dat ik bij een maatje GTA VC kon spelen mag je tegenwoordig blij zijn dat sommige kinderen buiten komen met mooi weer. Zeker als kind kan je heel makkelijk verslaafd raken aan gamen..
@Pipi: Ik snap je probleem online games zijn erg makkelijk om verslaafd aan te raken en ze houden niet op dat is ook nog eens een probleem. Ben blij dat wow bij mij niet was aangeslagen maar LOL en Guild Wars waren voor mij een probleem. Blij dat dit eruit gesleten is ik denk dat dit toch de leeftijd is met 30 plus moet je prioriteiten gaan stellen.
@peyj: Nice story! Ik herken mezelf volledig in je verhaal. Ik denk heel vaak aan terug aan m’n jeugd en vraag mezelf af; Wat als ik die tijd niet zoveel zou gamen? Dan was ik nu misschien verder met mijn studie? Ik was iedere vrijdag vrij van school en die dag besteedde ik ook volop aan gamen. De donderdag was DE dag dat ik de hele nacht kon gamen omdat ik vrijdag vrij was. Ik maakte amper tot geen huiswerk omdat ik MBO niet moeilijk vond en ik was ieder vrij uurtje te vinden op de xbox 360 of playstation 3. Zelf heb ik er geen spijt van. De ene gaat buiten hangen en de ander zit lekker thuis te gamen. Zelf denk ik ook dat gamers betrekking hebben tot de maatschappij. Online worden er ook vrienden gemaakt en tegenwoordig kan je met 8 man tegelijk chatten. Kortom; Tijdens mijn jeugd (tot aan mijn twintigste) was ik wel verslaafd ja. Nu realiseer ik me gewoon dat er meerdere dingen belangrijker zijn dan 24/7 gamen. Zodra ik tijd heb zet ik de xbox of playstation aan en ga ik even lekker ontspannen. Ik ben ook van mening dat ik het nu prima combineer met mijn werk en gezin. En gamen is immers goed voor je geheugen en intelligentie!
Geen lichamelijke afkickverschijnselen dus officieel geen verslaving.
Hoewel er toch een gevoel van opluchting was toen ik stopte met destiny.
Heb dat gevoel nog nooit met een andere game gehad en daar denk ik dat het gevaarlijk wordt.
je ben een ware gamer als je genoeg spellen ken van jou era waar je met andere gamers uren over kan praten