Topic: DERTIG JAAR WORDEN
Dertig jaar worden was reuze-moeilijk voor mij en ik zal mijn best doen om je uit te leggen waarom…
De tijd van de eeuwige jeugd is voorbij, en dit bemerk je zodra je dertig bent.
Lijkt misschien nog veraf voor sommige vijftien-jarigen onder jullie, maar het gaat sneller dan je denkt: ‘Als ik dit leven even overdoe, pas dan ben ik dertig, dus ik heb nog een hele tijd te gaan.’
Wel, die korte periode dat je hier op aarde bent kan misschien al lang lijken, maar het is werkelijk een peulenschil.
Wat is nu vijftien jaar? Je begint pas schaamballen te krijgen. (combinatie van schaamhaar en grotere ballen)
Je mannelijkheid moet zich nog manifesteren, en eens dit gelukt is, voel je je oud.
Niet dat ik oud ben, en ik ben nog steeds aantrekkelijk, maar het besef dat het er met de jaren niet beter op wordt, doet mijn met testosteron gevulde ballen huiveren.
Het begint al met een erectie die niet meer kaarsrecht staat als een overrijpe gele banaan.
Gelukkig ben ik wel over die fase heen dat ik hem bij gebrek aan beter tussen de matras of deur zou steken, maar goed, ik dwaal af…
Ik voel me nog zo jong, als een puber dat zijn hormonen onder controle heeft, maar denk je dit eens in….
Binnen tien jaar (en dat gaat snel) ben ik een oude zak van veertig jaar. Fuck!
Goed, veertig is nog niet oud kunnen ouderen me vertellen, maar toch voelt het zo.
Ik veertig? Naar de vijftig? Naar de grens tussen leven en dood?
En ik speel nog steeds games alsof ik een kind van zes ben, omdat ik mezelf als kind ooit had beloofd:’ik stop nooit met gamen.’
Ik weet ondertussen al hoe ik ga sterven, aan een hartaanval.
Ik voel het nu al als ik een multiplayer-shooter speel, die spanning, nog even en mijn hart begeeft het.
Wel, ik zie me al zitten als zesentachtig-jarig mannetje, yeeeey, een killstreak van zes – got killed –
Aaaaaargh, een hartaanval!
Och, liever zo sterven dan met mijn 2pk-tje met zijwieltjes in een gracht te rijden en te verzuipen.
Het leven…
Probeer het maar eens te vatten…
Niemand kan het, maar wat ik weet zal ik hier even tussen de soep en de patatten door neerpennen.
Het leven heeft als achterliggende rode draad het zeer diep vallen en hier op eigen kracht zien uit te komen.
Problemen horen bij het leven, omdat jij zelf onderdeel bent van hetgene ze veroorzaakt.
De truc is om te leren genieten van de weg ernaar toe.
Waarom?
Omdat de weg ernaar toe veel langer duurt, dus kan je hem beter zo aangenaam mogelijk maken.
Ik wil niet zeggen dat ik onschendbaar ben.
Hij moet schendbaar zijn omdat dit een vereiste is voor het wezen van zichzelf, welke op zijn beurt de poort opent naar geluk.
Probeer hier voor je dertigste te komen.
Met Vriendelijke Groeten,
Shavir.
Verder dan de titel kwam ik niet.
Aangezien je bij de vorige al dronken was, neem ik aan dat je nu toch helemaal bezopen bent?
Ga hiervoor toch naar een of andere psychologenforum joh…
Ik zelf ben 51 ,maar dat maakt geen moer uit
Het is aan jezelf hoe jong je je eigen voelt ,van binnen voel ik me nog steeds jong ,behalve als je voor de spiegel staat zie je dat de zwaarte kracht goed zijn werk heeft gedaan , alles gaat hangen!
Maar ga nog elke dag op me longboard door de stad heen , game elke dag en sta 100% in het leven
Dus doe niet dramatisch ,geniet van de kleine dingen in het leven want je bent pas 30 !!!!!
Mvg SuDDe
@62.163.235.xxx: Dank voor je antwoord. Je zou mijn stuk wel in de juiste context moeten zien. Ik zeg dat de leeftijd van dertig bereiken voor mij tot nu toe het moeilijkste was, punt. Dat heeft niets met dramatisch doen te maken. Ik ben ook jong van geest, hoe had ik het beschreven: “Als een puber die zijn hormonen onder controle heeft.”
Is dit nu een game site of ouderdom lot genoten Forum
ik ben er 40 geworden 22-november 🙂
@Variano: 🙂 En viel het wat mee? Of was het nog erger dan dertig worden? :p 🙂
@82.73.240..xxx: Je moet eens twee keer nadenken voor je iets zegt. Dit is het off-topic subforum.
Ik ben zelf 34 en vader. Boeiend! Leeftijd is een nummer, de een gaat dood op zn 60e, de ander op zn 100e.
Ik ben ouder en heb nergens last van. Het leven gaat eenmaal hard voorbij, bij de ene sneller dan de andere. Als je nu al bij 30 onzeker begint te worden ben je binnen 10 jaar afgeschreven. Heb trouwens nog niet eens de helft gelezen.
32, maar snap wat je bedoeld. Het leven bestaat nu enkel uit werken en de kinderen (geen kids want dat is een schijtwoord) Omdat ze nog zo jong zijn is het veel thuis zitten en gamen.
Je beseft dat het leven wel rap voorbij gaat en dat 30 jaar best veel is. Toch hoop ik er nog op uit te trekken als de kinderen iets ouder zijn (4 ofzo)
Beetje reizen nog en feestjes aflopen (al zullen dat van die leren-pakjes-feestjes zijn brrr)
@94.215.29..xxxHierover kunnen praten wil net zeggen dat je niet onzeker bent. Hoe kan je nu onzeker beginnen worden? Nu al? Wordt jij met het ouder worden onzekerder dan? Kijk dan vooral eerst naar jezelf, want ik heb dat probleem niet. Dertig is een mooie leeftijd om eens bij stil te staan, punt. Niets onzeker, niets gespasticapt. 😉
@82.101.222..xxx: Tuurlijk dat. Het is wel een leeftijd om even bij stil te staan vind ik. Op je twintigste wilde dromen hebben en op je dertigste deze dromen door de variabelen des levens terug moeten inslikken. 🙂
@Shavir: goh je voelt je toch geen 30 meer 🙂
@Variano: Heb me nooit dertig gevoeld. Je begint wel wat anders te denken (vooral rustiger) maar je blijft nog steeds jezelf diep vanbinnen. Het kinds blijft er ;gelukkig) ook nog inzitten. Hoe had ik het beschreven? Als een puber die zijn hormonen onder controle heeft. 😉
@Shavir: Ik heb het verhaal met plezier gelezen! Ik weet hoe je je voelt 🙁
@82.73.240..xxx: Euhm bedoelt voor games, alleen sommige leggen hier hun alles neer.
@213.127.184..xxx: Ik voel me goed 🙂
Dertig worden is altijd even slikken. Daar ik over ontelbare onderwerpen artikelen en verhalen schrijf, hoeft dit artikel niet zo zwaar genomen te worden als sommigen denken. Ik neem hier ook de rol aan van een ‘mogelijke’ dertiger die moeite heeft met het accepteren van de realiteit. Dat heeft niets met mij persoonlijk te maken. Kijk, het is niet omdat een ander geen realistische personages met eigen karaktertrekken kan creëren dat ik dat niet kan als schrijver. Sommigen moeten die beperkte, bekrompen paardenoogkleppen eens van hun ogen halen.
Dit is een mogelijke visie hier beschreven van een mogelijke dertigjarige. Dat wil daarom niet direct zeggen dat ik ook zo denk. ik creëer een personage van dertig jaar en vanaf zijn standpunt in dit geval bekeken, vindt hij het een kut-leeftijd.
En dit is voor zeer velen ongetwijfeld zeer herkenbaar, en dat is waar het over gaat, niet over mezelf dat denkt aan de rand van de afgrond te staan. Ik ben freelancer collumnschrijver. Hoe kan ik een gesprek met mezelf houden denk je? Niet doordat ik ziek of schizofreen ben, nee, omdat ik twee verschillende personage’s in mijn hoofd had gecreëerd. Ik heb ook zeer veel stukken als game-analyst geschreven waarbij ik bijvoorbeeld rockstar op de korrel neem en uit de doeken doe hoe Rockstar het concept van exponentiële groei in het open wereld-genre heeft leren gebruiken en toepassen. Dat is gamegerelateerd. Ik wil dit verhaal best delen en het zal best enkele eyeopeners brengen. Dit zou dan een apart topic worden. maar het leven is zoveel meer als gamen alleen, en daar ik al vanaf mijn zesde game, heel mijn leven gamemagazines gelezen heb (nu nog) en al basisfundamenten aan het aanleggen was nog voor ik kon schrijven of lezen om alles om me heen te begrijpen, heb ik een uitzonderlijk empathisch vermogen ontwikkeld. Hierdoor kan ik fictieve personages creëren met specifieke karaktereigenschappen zodat je denkt dat ik vanuit mezelf schrijf. Dat is de kunst, laat je dus niet zomaar vangen. Daar ik een rasechte gamer in hart en nieren ben, kan mijn – al dan niet fictieve – opinie over bepaalde zaken in het leven best interessant zijn. Dit zou in het offtopic subforum mogen horen, al zorg ik wel voor goede balans tussen offtopic en ontopic stukken.
Met vriendelijke groeten.
@stefan52a: En jij legt niets neer behalve commentaar op een ander. Ik heb zo’n vermoeden dat mijn bijdrage hierdoor waardevoller is dan die van jou.
@Shavir: ik bedoelde dat persoonlijk op mij dat ik me geen 30 meer voel nadat ik 40 geworden ben lol 🙂
@Variano: Ha, 🙂 Oeioei, dat beloofd voor mij. Ik krijg al schrik. 😉
@Shavir: Zeg ik dat dit niet waardevol is?
lekkere downer ben jij zeg .
ik ben laatst ook 30 geworden en heb nergens last van.
je bent gewoon een beetje depri aan het worden denk ik.
miss toch maar eens een psychiater opzoeken ;).
wees blij dat je nog leeft en spelletjes speelt op je ps4 zijn er genoeg die dat niet meer kunnen ivm met een handicap of wat dan ook. ben zelf 36 en voel me lekker. oud word je toch wat wil je doen in de Voor altijd jong waterput springen
@144.76.14.xxx: De downers zijn de meiden hier die zagen dat ik ‘down’ ben. Kiekens! 😉 😉
@144.76.14.xxx: Waarom reageer jij zo dom@144.76.14.xxx: Toevoeging: jong en mooi zijn is maar een hele korte periode in je hele leven. Na twintig jaar is de periode voorbij. Je zou dit eens in gedachten moeten nemen, het gaat snel.
Goedemorgen! 🙂
Man, je praat jezelf wel een complex aan zeg. Vroeger was je met 25 jaar al een echte kerel. Vaste baan, kinderen, etc. Dat verschuift allemaal en volgens mij blijven we langer jonger doordat we meer vrije tijd hebben en minder zware beroepen. 50 is het nieuwe 30 lijkt het. Mark Rutte is bijv ook bijna 50. Ok hij is niet per se een mannelijke rolmodel maar hij wordt nog wel als jonge en energieke politicus gezien.
Het leven is een groot mysterie en de dag dat je grote gebreken komen (hopelijk na m’n 70e ofzo) zit ik ook niet op te wachten. Maar het is ook niet gezond om er dagelijks aan te denken. Zodra je stad ingaat of iets doet vergeet je gelukkig de filosoof in jezelf.
Dat je nog games speelt lijkt ook een beetje uit de taboesfeer te komen, sowieso blijven mannen in bepaalde mate een kind. Kijk alleen al hoeveel zich nog druk maken als hun voetbalclub een wedstrijdje speelt.
@Mossad92: Heb jij ooit al van iemand gehoord dat die zichzelf ‘een complex’ heeft aangepraat? Welk complex was dat dan? Een vroege midlife crisis? 🙂 Gelukkig dat iedereen diep in zich zijn speelse ‘ik’ niet verliest met het ouder worden. Zo ben je nog altijd jezelf, het zou jammer zijn als je dat met ouder worden zou verliezen. Mijn stuk dringt best goed door en dat is positief.
ik word binnekort 29, ik zit niet op dertig te wachten lol. maja, ik zie het wel. erover stressen heeft geen zin. je mot een beetje laid back zijn. dan heb je minder stress en leef je langer.
@Peter01: Ha! Daar begint het al, je zit niet op dertig te wachten! 😀 Ik begin steeds meer de waarde van een langer leven in te zien. 🙂
We gaan een raadseltje ineen knutselen… Benodigdheden: -A4-blad. -een zwarte alcoholstift. – een kast, bureau of boekenrek met schappen. Werkwijze: Men neme het A4-blad en vouwen het horizontaal op elkaar, zoals je vroeger met naamkaartjes deed in de klas. Men pakke de zwarte alcoholstift en schrijven op het naamkaartje in grote drukletters: HUMOR. Men plaatse dit naamkaartje op het bovenste schap van je boekenrek of bureau. Altijd het bovenste schap. Welk raadseltje hebben we nu gemaakt? We hebben gemaakt: Humor van de bovenste plank.
@Shavir: lol. jep.
(-.-))) Slaapwel.